Κτηνοτροφία

Η κτηνοτροφία και η νομαδική ζωή αποτελούσαν τα κύρια χαρακτηριστικά των πληθυσμών της περιοχής από τον 14ο αιώνα. Από το 1630, μέρος των νομάδων, μαθαίνοντας την τέχνη της επεξεργασίας του μαλλιού και του ραψίματος στην Άρτα, εγκαθίσταντο μόνιμα στο Συρράκο ασκώντας επαγγέλματα δευτερογενούς παραγωγής. Ο επαγγελματικός διαχωρισμός δημιούργησε και ταξικό, με έντονες αντιμαχίες μεταξύ των νομάδων κτηνοτρόφων και των μόνιμων πλέον κατοίκων, των εμπόρων και ραφτάδων. Και όμως, παρ’ όλο τον κοινωνικό διαχωρισμό, η κτηνοτροφική και βιοτεχνική σύζευξη αποτέλεσε το κύριο χαρακτηριστικό της οικονομίας του Συρράκου, αναπτύσσοντας δύο βασικούς κόμβους: ο πρώτος είχε να κάνει με τα βοσκοτόπια, την ιδιοκτησία, την ενοικίαση από τα όμορα χωριά και τις αψιμαχίες μεταξύ των κοινοτήτων ως προς τα δικαιώματα, αλλά και για περιπτώσεις καταπάτησης. Ο δεύτερος κόμβος ήταν η οικοτεχνία επεξεργασίας μαλλιού και ύφανσης στον αργαλειό, μια γυναικεία εργασία με συμμετοχή των παιδιών, με τους άνδρες να ράβουν τα υφάσματα, να κάνουν τις μεταφορές και να εμπορεύονται.