Χάρτης Χρονολόγησης

Το Συρράκο πιθανολογείται πως ξεκίνησε να αποικείται τον 15ο αιώνα από βλαχόφωνους πληθυσμούς. Αν και η ακριβής χρονολογία δεν είναι γνωστή.  Είναι χτισμένο σε μία πλαγιά του όρους Λάκμος, σε υψόμετρο 1.150 μέτρων και στέκεται πάνω από την χαράδρα του ποταμού Χρούσια, παραπόταμου του Αράχθου και απέναντι του αντικρίζει τα Τζουμέρκα.  

 

Γύρω στο 1480 μαζί με τα υπόλοιπα ορεινά χωριά της περιοχής υποτάχτηκε στους Tούρκους . Πολλοί κάτοικοι των πεδινών κυρίως περιοχών, για να αποφύγουν τις αυθαιρεσίες και καταπιέσεις των Τούρκων, άρχισαν να καταφεύγουν στο ορεινό και δυσπρόσιτο Συρράκο. Έτσι στα τέλη του 18ου αιώνα ο πληθυσμός του έφτασε τους 4.000 κατοίκους. 

 

Ως αποτέλεσμα αυτού έχουμε την ανάπτυξη  προπολεμικών κτιρίων (ύπαρξη αρκετών ερειπίων όπως διαφαίνεται και στον χάρτη)  τα οποία όμως καταστράφηκαν μετά τη πυρκαγιά. Πιο συγκεκριμένα, ο οικισμός κάηκε από τους Τούρκους στις 10/7/1821  έτσι οι  κάτοικοι έφυγαν προκειμένου να σωθούν. Επέστρεψαν το 1825, έκτισαν πάλι τον κατεστραμμένο οικισμό πάνω στα θεμέλια των κτισμάτων που έμειναν  και η περιοχή άρχισε να ακμάζει ξανά. Στη διάρκεια της τουρκοκρατίας αποτέλεσε πρωτεύουσα της αυτοδιοίκητης ορεινής κοινότητας του Μαλακασίου, η οποία περιλάμβανε ορεινά χωριά στα όρια των σημερινών νομών Ιωαννίνων και Τρικάλων. Στην απογραφή του 1913 το Συρράκο αριθμούσε 3.500 κατοίκους. 

 

 Έτσι όπως φαίνεται και στον χάρτη χρονολόγησης πολλά κτίσματα εντάσσονται στον 19ο και 20ο αιώνα με κάποιες εξαιρέσεις αρκετά πρόσφατης ανοικοδόμησης ( 21ος αιώνας).