Το Συρράκο, ακολουθώντας αντίστοιχη πορεία με τους υπόλοιπους οικισμούς των Τζουμέρκων, κατέχει πλούσια ιστορική κληρονομιά που αντανακλάται στην αρχιτεκτονική και την οικιστική του εξέλιξη.
Τον 18ο και 19ο αιώνα γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση χάρη στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, στην παραγωγή υφασμάτων και στο εμπόριο. Ως εκ τούτου, λοιπόν, οι κάτοικοι απέκτησαν οικονομική ευμάρεια, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στην αρχιτεκτονική των κτηρίων.
Τα κύρια υλικά που χρησιμοποιούνται είναι η τοπική πέτρα για τις τοιχοποιίες και τα θεμέλια και το ξύλο για τους σκελετούς των στεγών, το δάπεδο και τα κουφώματα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής αποτελεί η χρήση σχιστόπλακας για την επικάλυψη των στεγών - υλικό που προσφέρει καλή μόνωση και ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες -, κωνικές πέτρες επί του κορφιά των στεγών και λίθινες προεξοχές κάτω από τις ποδιές των παραθύρων.
Οι κατοικίες είναι συνήθως διώροφες ή τριώροφες, με κατώι για την αποθήκευση τροφίμων και την φύλαξη των ζώων.
Συχνά συναντώνται στοιχεία όπως ψηλά τόξα στα ανοίγματα, στενά και μικρά παράθυρα (όσο στενότερο το άνοιγμα, τόσο παλαιότερο το κτίσμα, για λόγους προφύλαξης από το κρύο αλλά και από επίδοξες επιδρομές) με τα λεγόμενα «σκούρα» για προστασία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα σωζόμενα έως σήμερα καλντερίμια τα οποία διαθέτουν τους λεγόμενους «αρκάδες», πέτρινα στηρίγματα κάθετα χτισμένα στο έδαφος, για τους πεζούς και τα ζώα, που γίνονται πυκνότεροι όσο η κλίση του εδάφους μεγαλώνει.
Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, το Συρράκο υπήρξε κέντρο αντίστασης, κάτι που επηρέασε την αρχιτεκτονική του, καθώς πολλά κτήρια καταστράφηκαν και αργότερα ανακατασκευάστηκαν.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, πολλοί κάτοικοι μετακινήθηκαν σε αστικά κέντρα, οδηγώντας σε μερική εγκατάλειψη του οικισμού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παραμέληση και, σε κάποιες περιπτώσεις, την κατάρρευση κτηρίων.
Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, το Συρράκο έχει γίνει δημοφιλής τουριστικός προορισμός λόγω της παραδοσιακής του αρχιτεκτονικής και του φυσικού τοπίου της περιοχής ενώ γίνονται ολοένα και περισσότερες προσπάθειες για την αποκατάσταση και διατήρηση των παραδοσιακών κτισμάτων, με την βοήθεια των τοπικών αρχών.