Δίκτυο νερού

Νερόμυλοι, αλώνια, βρύσες και πέτρινα γεφύρια βρίσκονται διάσπαρτα στην περιοχή, αφού το νερό κατέχει βασικό ρόλο στον οικισμό. Σε όλον τον οικισμό υπάρχουν βρύσες που αναβλύζουν δροσερό πόσιμο νερό, καθώς και πολλά ρυάκια και μικροί καταρράκτες χάρη στην έντονη κλίση του εδάφους. Το νερό προσδίδει μία νότα ζωντάνιας στον οικισμό, αφού όπου και να σταθείς μπορείς να ακούσεις τον ήχο του νερού που ρέει από τις πολλές βρύσες, στεγασμένες ή όχι, φτιαγμένες από πέτρα και με παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Καθεμιά από τις βρύσες φημίζεται για το ιδιαίτερο νερό που προσφέρει.Τα νερά τρέχουν κάτω από τα τοξωτά γεφυράκια που ενώνονται με τα πέτρινα καλντερίμια, εξασφαλίζοντας έτσι τις μετακινήσεις των κατοίκων και τις μεταφορές. Έτσι, οι βρύσες, τα ρυάκια και τα γεφυράκια αποτελούν σημεία αναφοράς για τον οικισμό των Καλαρρύτων.

Γνωστές βρύσες είναι: η βρύση του Παράσχη, της Γκούρας, του Νέσση δίπλα στην Πλατεία, του Μπαργιάννη, του Μπαζάκη στη θέση Πλάκα, της Τσόρας στην ένωση των δρόμων από Κηπίνα και Θεσσαλία, στη θέση Κέλλι από τη ΒΔ είσοδο του χωριού, Μπούφου, Φύτρου κοντά στα χαλάσματα του σπιτιού της οικογένειας Βούλγαρη, Πάτη, Τζάμινας στα ΒΔ του χωριού, Μπάλτας και Γκόντρου στην είσοδο από Κηπίνα.

 Επειδή το χωριό διαρρέεται από 3 ρυάκια με σταθερή ροή νερού όλο τον χρόνο υπάρχουν από 26 μικρά και μεγάλα γεφύρια μέσα στο χωριό που γεφυρώνουν τα ρυάκια. Γνωστές γέφυρες μέσα στον οικισμό υπάρχουν στις θέσεις Μίντζα και Τουρτούρη. Έξω από τον οικισμό αξιόλογη είναι η κρεμαστή γέφυρα Γκόγκου στον Καλαρρύτικο, έργο του Γερμανού μηχανικού Baykman (1935), το γεφύρι της Κουϊάσας, σε ύψος πάνω από 20 μέτρα στην Κηπίνα προς τον οικισμό Χριστοί Πραμάντων και του Καρλίμπου προς το μοναστήρι Βύλιζα Ματσουκίου.