Ιστορικά στοιχεία: Έχοντας το Βουνό Πάρνωνα (Μπαμπάλα κατά τους παλαιούς) να υψώνεται από πάνω του και με την άκρη του να βρέχεται από το Μυρτώο Πέλαγος, το Κυπαρίσσι δεν είναι απλώς ένα απλό χωριό, αλλά ένα μέρος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά την ιστορία του. Το Κυπαρισσι είναι ένα παραδοσιακό χωριό που μέχρι και σήμερα έχει διατηρήσει το χρώμα και την γραφικότητα του. Καλύπτεται από πυκνή μεσογειακή βλάστηση που αποτελείται από πεύκα, χαρούπια και κυπαρίσσια. Το χωριό αυτό ήταν απομονωμένο απο την υπόλοιπη Ελλάδα καθώς δεν υπήρχε οδικό δίκτυο και η μοναδική διέξοδος ήταν μόνο μέσω της θάλασσας. Μετά το 70΄με υπο την διοίκηση του Παπαδόπουλου φτιάχτηκαν δρόμοι και έτσι ενώθηκε με την υπόλοιπη Πελοπόννησο μέσο αυτού του δρόμου.
Κύφαντα: Η ιστορία του χωριού χάνεται στους αιώνες καθώς κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «Κύφαντα», όνομα που πήρε λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας της περιοχής με απότομες χαράδρες και καμπύλες βουνών και λόφων. Τα Κύφαντα ήταν το πρώτο χωριό, το οποίο μάλιστα ήταν και προχριστιανικό. Βρισκόταν εκεί όπου σήμερα είναι το λεγόμενο Καστράκι, του οποίου οι πέτρες υποδηλώνουν πως χτίστηκε π.Χ. Ήταν χτισμένο πίσω από το βουνό για να προστατεύεται εκείνη την περίοδο από τους πειρατές που υπήρχαν και λεηλατούσαν για τα λάφυρα. Καθώς η κύρια αρτηρία τους ηταν μέσω της θάλασσας οι περισσότεροι έγιναν ναυτικοί, και έτσι αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά σημεία της Πελοποννήσου. Σήμερα οι μεγάλοι εναπομείναντες τοίχοι του δεσπόζουν πάνω στο βουνο και αποτελούν πόλο έλξης για τους ξένους.
Παλαιοχώρα :Το 1825-1827 με την προέλαση Ιμπραήμ Πασάς και του τουρκικού στρατού στην Ελλάδα οι κάτοικοι των Κυφάντων, και οι κάτοικοι από γειτονικά χωριά, καταφεύγουν στο βουνό για να κρυφτούν απ’ τους Τούρκους. Χωρίς αποτέλεσμα όμως καθώς προδόθηκαν από έναν κάτοικο της περιοχής για τον οποίο φημολογείται πως το έκανε, είτε επειδή τέθηκε υπό απειλή, είτε επειδή πουλήθηκε για τα χρήματα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων το έκανε για τα χρήματα, και οι τούρκοι τον κρέμασαν επειδή πρόδωσε τον ίδιο του λαό. Το σημείο εκείνο και σήμερα ονομάζεται «Ο βράχος του κερατά». Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία 50 κάτοικοι σκοτώθηκαν και 72 κοπέλες πουλήθηκαν δούλες στην Ανατολή. Κάποιοι λένε πως μια γυναίκα η Κούλα, παρέσυρε στον γκρεμό μαζί της έναν Τούρκο προκειμένου να μην πέσει στα χέρια του. Ένα σημείο του γκρεμού ονομάζεται «Κούλια». Ακόμα και σήμερα σώζονται τα οστά των πεσόντων, τα οποία βρέθηκαν και συλλέχθηκαν το 1967. Σήμερα αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο για Πεζοπορία - Οδοιπορικό καθώς το σημείο που βρίσκεται είναι δύσκολα προσβάσιμο.
Βρύση: Μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους το χωριό έφυγε από την Παλαιοχώρα και κατέβηκε κάτω στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Βρύση. Πήρε το όνομα της από τις πηγές που είχε η περιοχή και σύμφωνα με την μυθολογία από τους κατοίκους η Αταλάντη, που κυνηγούσε εδώ και δίψασε, χτύπησε με τη λόγχη της τον βράχο και βγήκε νερο. Σήμερα, στους πρόποδες του βράχου είναι χτισμένη η γειτονιά της Βρύσης, ενώ μέσα στον ίδιο τον βράχο, πολύ κοντά στην πηγή που οι ντόπιοι ακόμα λένε «πηγή της Αταλάντης» είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Παναγίας.
Εν κατακλείδι σύμφωνα με πηγές και απο αναφορές των κατοίκων η ανάπτυξη του χωριού ξεκίνησε από ψηλά στο βουνό όπου υπήρχαν οι πηγές που έβγαζαν νερό και ήταν αναγκαίο για την επιβίωση τους. Έχτισαν εκεί τους πρώτους νερόμυλους για να καλύπτουν τις ανάγκες τους και μέχρι και σήμερα υπάρχουν ερείπια από την ύπαρξη τους. Άρχισαν σιγά σιγά να επεκτείνονται προς τα κάτω με βάση το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής και έτσι δημιούργησαν την σημερινή γεωγραφική θέση του χωριού. Τέλος, η Βρύση, Παραλία και η Μητρόπολη αποτελούν το σύνολο της περιοχής που ονομάζεται σήμερα Κυπαρίσσι.
Πηγές:
https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/2371017/to-apomonomeno-chorio-tis-lakonias-pou-ithele-na-prostatefti-apo-tous-pirates
https://www.mixanitouxronou.gr/to-chorio-tou-moria-pou-apomonothike-apo-tin-ipolipi-ellada-gia-na-glitosi-apo-tous-pirates-eki-stin-archeotita-litourgouse-diasimo-therapeftirio-ta-votsalota-akrogialia-eginan-elkistikos-diethnis