Λαμπόκαμπος

Τα αποτυπωμένα κτήρια

Τα κτίσματα που αποτυπώθηκαν

Οι τρεις τύποι κατοικιών που κτίζονταν στο χωριό ήταν τα χαμόσπιτα ή μονόσπιτα ή καλύβια, τα ημίπατα και τα δίπατα.

-Τα χαμόσπιτα στέγαζαν ανθρώπους και ζώα σε ενιαίο χώρο και με κοινή είσοδο. Ήταν κτίσματα χαμηλά, μονώροφα ,λιθόκτιστα και σπάνια πλίθινα .Είχαν ξύλινη κεραμοσκεπή, κυρίως δίρριχτη, χωμάτινο δάπεδο, λιγοστά μικρά ανοίγματα  (παράθυρα) και τζάκι χωρίς καμινάδα στον άξονα της μιας στενής πλευράς. Ο εσωτερικός χώρος είχε δυο ανισόπεδα δάπεδα τα οποία επικοινωνούσαν μεταξύ τους , όπου στο ένα στεγάζονταν οι άνθρωποι και στο άλλο τα ζώα. Αυτός ο τύπος κυριαρχούσε γύρω στο 1821.

-Μετα το 1821 και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα κυριαρχούσαν τα ημίπατα που ήταν η εξέλιξη των μονόσπιτων. Ζώα και άνθρωποι ζούσαν πια σε διαφορετικούς χώρους .Τα ζώα είχαν δική τους είσοδο. Ήταν και αυτά λιθόκτιστα μικρού μεγέθους και ορθογώνιο σχήμα. Το μήκος έφτανε τα οκτώ μέτρα περίπου το πλάτος τα τεσσεράμισι και το ύψος τα τέσσερα μέτρα περίπου. Είχαν ξύλινη κεραμοσκεπή ,κυρίως δίρριχτη και μικρά παράθυρα και πόρτες.

Το ημίπατο κτίσμα είχε ένα δωμάτιο ισόγειο, τη Γωνιά, όπου στην επάνω στενή πλευρά ήταν η Παρεστιά,  δηλαδή ένα απλό τζάκι. Εκεί μαγείρευαν, και γύρω απ’αυτήν έτρωγαν και σε στρωσίδια κοιμόντουσαν.

-Τα δίπατα αποτελούσαν εξέλιξη του προηγούμενου τύπου, των ημίπατων και άρχισαν να χτίζονται γύρω στο 1900 έως το 1960.Σε αυτά παρατηρείται για πρώτη φορά διαχωρισμό στους χώρους διαβίωσης και λειτουργιών. Αποτελούνταν από το Κατώι (ή ισόγειο) όπου χρησίμευε για τη στάβλιση των ζώων  ή ως αποθηκευτικός χώρος προσφέροντας παράλληλα τη ζεστασιά των χνώτων των ζώων στο ανώι. Το ανώι ήταν ο χώρος διαμονής των ανθρώπων. Αρχικά αποτελούταν από δύο χώρους τη σάλα και τη γωνία ή χειμωνιάτικο. Αργότερα οι χώροι  έγιναν τρεις , προστέθηκε δηλαδή και η καμαρούλα η οποία είχε χρήση υπνοδωματίου. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των σπιτιών ήταν οι καμάρες (θόλοι) οι οποίες χρησίμευαν σαν αποθηκευτικοί χώροι αλλά και σαν κατασκευές στήριξης του λιακωτού και της γωνιάς.

Στο Λαμπόκαμπο σήμερα, όπως παρατηρήσαμε από την περιήγηση μας, επικρατούν οι κατοικίες του δεύτερου τύπου, δηλαδή τα δίπατα, ενώ βρέθηκε μόνο ένα μονόπατο.