Πλατείες - Πλατώματα - Ελεύθεροι Χώροι

Οι βασικότερες πλατείες της Κερατέας είναι τρείς: η πλατεία του Αγίου Δημητρίου, η πλατεία Ηρώων και η πλατεία Γιασεμί. Μικρότερες πλατείες, αλλά με σημασία για τον τόπο είναι το Μπιζάνι, η πλατεία γύρω από την εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου.

Στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου συναντάμε μία από τις τρεις ενορίες της Κερατέας: τον Άγιο Δημήτριο. Βρίσκεται πάνω στην κεντρική λεωφόρο Αθηνών-Σουνίου και γύρω από αυτή υπάρχουν εστιατόρια, καφετέριες και φούρνοι, καθώς και εμπορικά καταστήματα. Μερικά από αυτά τα κτίρια είναι χτισμένα από τα τέλη του 19^ου αιώνα ή από τις αρχές του 20^ου αιώνα. Για παράδειγμα, το εστιατόριο «Γεύσεις Κρεάτων» δίπλα από την πλατεία χτίστηκε την περίοδο 1900 με 1905 και λειτουργούσε ως μπακάλικο. Τότε χτίστηκε από τον ίδιο άνθρωπο και η δίπλα κατοικία, που διαθέτει κουφώματα, φάσα και μαρμάρινη σκάλα της εποχής. Κάθε Κυριακή πρωί κατά τη διάρκεια της λειτουργείας η πλατεία γεμίζει κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει και στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.

Πάνω στη λεωφόρο Αθηνών-Σουνίου συναντάμε, επίσης, την πλατεία Hρώων. Πρόκειται για μία σχετικά μεγάλη πλατεία με ένα άγαλμα-μνημείο στο κέντρο της. Αυτό είναι κατασκευασμένο από τον γλύπτη Γ. Ζευγώλη το 1918 και αρχικά βρισκόταν στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου. Είναι αφιερωμένο στους νεκρούς του 1912. Σημαντικά κτίρια κοντά της είναι το 1^ο δημοτικό σχολείο της περιοχής - νεοκλασικό κτίριο που την περίοδο του πολέμου λειτουργούσε σα μαγειρείο - και το δημαρχείο. Σε γενικές γραμμές, όμως, λειτουργεί σαν πόλος έλξης των ντόπιων.

Το Μπιζάνι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Κερατέας. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μία από τις παλαιότερες πλατείες του οικισμού. Εκεί συγκεντρωνόταν ο Τούρκικος μαχαλάς κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ενώ μέχρι τη δεκαετία του ΄40 λειτουργούσε ως το βασικότερο κέντρο διασκέδασης της περιοχής. Αποτελεί, άρα, τον αρχικό πυρήνα του οικισμού. Για αυτό πολλά από τα κτίρια γύρω του είναι χτισμένα πριν το 1950, η δόμηση πυκνή και οι δρόμοι στενοί. Τα διακριτά του στοιχεία είναι ο μεγάλος πλάτανος, το πηγάδι του (μεγάλο έργο της εποχής) και το άγαλμα του τενόρου Μυλωνά.

Σημαντική είναι και η πλατεία γύρω από την εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου για την ιστορική της αξία. Η εκκλησία αυτή χτίστηκε στα ερείπια μία παλαιοχριστιανικής εκκλησίας και λειτουργούσε αρχικά σα μετόχι της μονής Πετράκη και έπειτα σαν κοιμητήριο. 

Η πλατεία πάνω καφενεία αποτελούσε σημείο συνάντησης στο παρελθόν. Σημαντικό της χαρακτηριστικό αποτελεί η κρήνη πάνω σε αυτή. 

Τέλος, υπάρχουν ορισμένα μικρά πλατώματα – νησίδες στην περιοχή. Σε κάποια από αυτά έχουν τοποθετηθεί ξύλινα δημόσια τραπέζια για τους περαστικούς.  

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι οι ελεύθεροι χώροι και οι πλατείες της Κερατέας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις μεγάλες σε έκταση κεντρικές πλατείες και τις μικρές σε διάσταση πλατείες που λειτουργούν σε επίπεδο γειτονιάς. Όλες τους λειτουργούν περισσότερο ως περάσματα και όχι ως τόποι εκτόνωσης. Τέλος, παρά το γεγονός ότι αρκετές διέρχονται από την κεντρική λεωφόρο της περιοχής δεν υπάρχει κάποιο δίκτυο που να τις συνδέει όλες μεταξύ τους.