Τοιχοποιίες:
Το κατασκευαστικό σύστημα των παραδοσιακών κτιρίων του οικισμού της Κερατέας είναι κυρίως λίθινες κατασκευές, τόσο σε κατοικίες, όσο και σε αποθήκες, στάβλους και μάντρες.
Το είδος τοιχοποιίας που συναντάται στον οικισμό είναι κυρίως αργολιθοδομή, η οποία κατασκευάζεται από ακατέργαστους λίθους με μερική ή καθόλου επεξεργασία και τη χρήση συνδετικού κονιάματος. Ενίοτε το κονίαμα περιέχει λεπτόκοκκα αδρανή και άλλες φορές είναι χονδρόκοκκο, καθώς περιέχει βοτσαλάκι, χαλίκι και άμμο. Σε αυτού του είδους την τοιχοποιία, οι πέτρες δεν σφηνώνονται μεταξύ τους, λόγω της ανώμαλης επιφάνειάς τους, αλλά κτίζονται με άνεση προκειμένου το κονίαμα να τις περιβάλλει από παντού. Όπου το πάχος των αρμών είναι πολύ μεγάλο, μπαίνουν ενδιάμεσα μικρές πέτρες για να γεμίσουν το κενό. Το πάχος κυμαίνεται στους 50-70 πόντους.
Στις γωνίες των κτισμάτων αλλά και στα ανοίγματα (παράθυρα, πόρτες) συναντάμε τα αγκωνάρια (γωνιόλιθοι). Πρόκειται για μεγάλους λαξευτούς πωρόλιθους σε σχήμα ορθογώνιο, που είναι τοποθετημένοι εναλλάξ στη γωνία, μία από την πλατιά και μία από τη στενή πλευρά, με σκοπό την ενίσχυση της κατασκευής.
Μία τεχνική που παρατηρείται στον οικισμό είναι οι χαράξεις στο κονίαμα, γιατί όταν αυτό στεγνώσει , συρρικνώνεται και δημιουργούνται συστολές ξηράνσεως που μπορεί να προκαλέσουν ρηγματώσεις στη λιθοδομή. Με αυτές τις χαράξεις κατευθύνονται οι ρωγμές και αποφεύγονται οι φθορές στο κτίριο.
Στα κτίρια που μελετήθηκαν οι εσωτερικοί τοίχοι είναι κυρίως λίθινοι.