Βασικό γνώρισμα του οικισμού αποτελεί η συνέπεια στην ύπαρξη αυλής σχεδόν σε κάθε κτίσμα και ιδιαίτερα στις κατοικίες. Ο ιδιωτικός χώρος της αυλής παρατηρείται ότι αναπτύσσεται ανάλογα με το σχήμα της κάτοψης του και τη σχέση που αναπτύσσει με το κτίριο. Στις περισσότερες περιπτώσεις χαρακτηριστική είναι η διάταξη της αυλής μπροστά και παράλληλα με την κατοικία αλλά, ταυτόχρονα , σε έμμεση επαφή με το δρόμο λόγω διαχωριστικών στοιχείων , όπως μαντρότοιχοι ή κυγκλιδώματα. Σπάνια παρατηρείται όλη η αυλή μπροστά και το κτήριο στο βάθος του οικοπέδου.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι μπορεί τα περισσότερα σπίτια να είναι χτισμένα πάνω στον δρόμο αλλά οι αυλές με τις περιφράξεις τους δηλώνουν την ανάγκη απομόνωσης και ιδιωτικότητας και κατά συνέπεια τον κλειστό χαρακτήρα του οικισμού.Ωστόσο, η διαμόρφωση ενός αιθρίου χώρου υποδηλώνει την ανάγκη και την επιθυμία των κατοίκων για άμεση επαφή με τη φύση. Η καλλιέργεια καρποφόρων δέντρων και η περιποίηση τους δείχνει πως η αυλή δεν λειτουργεί απλώς ως διαχωριστικό του κτηρίου από τον δρόμο αλλά είναι ένας χώρος που ενδιαφέρει τους μόνιμους κατοίκους.
Σε πολλά από τα παλιότερα κτίρια του οικισμού υπάρχει περίφραξη και όσο μπαίνεις πιο μέσα ανακαλύπτεις μεγάλες ανοιχτές αυλές, μπροστά από τα κτίρια. Έτσι, δημιουργείται η αίσθηση του βάθους σε κάθε οικόπεδο.
Σε αντίθεση με τα σπίτια τα οποία έχουν εσωτερικές κλειστές αυλές και περίφραξη, στα δημόσια κτίρια που η είσοδος των πολιτών επιτρέπεται , όπως καταστήματα ,παρατηρείται ότι η σχέση με το έξω είναι πιο άμεση. Η κύρια είσοδος τους βρίσκεται ακριβώς στην πρόσοψη από τον δρόμο