Συμπερασματικά , είναι σημαντικό να αναγνωριστεί η διατήρηση στον οικισμό της Κερατέας αρκετών παραδοσιακών αρχιτεκτονημάτων που όμως επισκιάζονται από κτίρια σύγχρονης τυποποιημένης αρχιτεκτονικής, αποστειρωμένη από το φυσικό και παραδοσιακό περιβάλλον.
Ο χαρακτήρας του οικισμού διαμορφώθηκε έντονα από ορισμένα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την Κερατέα, ιδιαίτερα από την εγκατάσταση των Αρβανιτών στην περιοχή. Συγκεκριμένα, το αποτύπωμα των Αρβανιτών εντοπίζεται στην διάσπαρτη δόμηση των παλιών παραδοσιακών κατοικιών, το οποίο οφείλεται στις φάρες που αποτελούσαν την κοινότητα τους. Τους ενδιέφερε η προσωπική τους άνεση, επομένως έκτιζαν καθαρά για προσωπικό όφελος, χωρίς να ακολουθούν κάποιο συγκεκριμένο πολεοδομικό σύστημα.
Η Κερατέα αποτελεί έναν τόπο που παρά τις ασυνάρτητες σύχρονες δομικές προσθήκες πασχίζει να διατηρήσει την παράδοση, τα ήθη και τον πολιτισμό του, γεγονός που μαρτυρά τόσο σποραδικά η αρχιτεκτονική του, όσο και το κτίριο της Χρυσής τομής. Τα λίθινα κτίρια δεν αντικαταστάθηκαν από σύγχρονα και στις περισσότερες περιπτώσεις συντηρήθηκαν ή επισκευάστηκαν με μέριμνα για τη διατήρηση του χαρακτήρα τους. Ήταν αρκετά σημαντικό που μεριμνήσαμε τις διαφορές ανάμεσα στα σύγχρονα και τα πιο παραδοσιακά κτίσματα καθώς σημασία δεν έχει να χτίζονται νέες κατοικίες αλλά να μην αλλοιώνονται οι παλιότερες.
Καταλήγοντας θα λέγαμε ότι θα μπορέσουμε να ωφεληθούμε πραγματικά από τη μελέτη του οικισμού μόνο εάν, μέσα από τη χωροθέτηση και τις μορφές του, έρθουμε σε ουσιαστική επαφή με τη γνώση και την εμπειρία των ανθρώπων που κατοικούν εκεί από τα πρώτα κιόλας χρόνια . Μιας γνώσης η οποία αποσκοπούσε στο να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που θα εκπλήρωνε τις προυποθέσεις για μια άνετη και ασφαλή συμβίωση και ταυτόχρονα θα χαρακτηριζόταν από μια αδιαμφισβήτητη ποιότητα η οποία χρονικά θα παρέμενε ίδια.