Κτίριο 53: Σπίτι Τζούφη (Ξενώνας Στέφανου)

Το σπίτι Τζούφη (κτίριο 53), βρίσκεται στο κεντρικό κομμάτι του χωριού. Η νοτιοδυτική πλευρά του, που αποτελεί την κύρια όψη του έχει άμεση επαφή με την κεντρική πλατεία του οικισμού. Η κατασκευή είχε τρεις κύριες φάσεις. Γνωρίζουμε ότι οικοδομήθηκε στα τέλη του 17ου αι. χωρίς όμως να έχουμε ακριβή ημερομηνία, καθώς η σχιστολιθική πλάκα στην οποία αναγραφόταν αυτή έχει φθαρεί. Ύστερα, κατά τον 19ο αι. το κτίριο επεκτάθηκε, ενώ πρόσφατα δέχθηκε ανακαίνιση. 

Η είσοδος στο οικόπεδο βρίσκεται στη δυτική πλευρά όπου συναντάται μία αρκετά μεγάλη αυλή σχήματος Γ εκτεινόμενη και στα νότια του κτιρίου. Η είσοδος του κτιρίου οδηγούσε στο χαγιάτι. Αυτό έβλεπε στη νότια πλευρά του κήπου από δύο καμάρες που στηρίζονταν στη μέση με μία στενή και παχιά κολώνα. Αργότερα κτίστηκαν για λόγους ασφαλείας, ενώ πρόσφατα η πλήρωση αντικαταστάθηκε από υαλοστάσια. Το χαγιάτι οδηγεί σε δύο δωμάτια ημιυπόγεια τα οποία σήμερα χρησιμοποιούνται ως υπνοδωμάτια για τους κατοίκους. Παλιότερα ήταν πλακόστρωτες αποθήκες που συνέχιζαν σε κελάρια με δάπεδο από πατημένο χώμα. Το ένα από αυτά, οδηγούσε σε έναν θολωτό χώρο στο βορειοδυτικό κομμάτι του σπιτιού όπου αποτελούσε κρυψώνα· δωμάτιο που υπήρχε σχεδόν σε κάθε παλιά κατοικία. Στο χαγιάτι βρισκόταν και μία κλίμακα που οδηγούσε στον όροφο και συγκεκριμένα σε μία κλειστή κρεβάτα. Αυτή ήταν στο κεντρικό και μεγαλύτερο μέρος της, ανυψωμένη κατά περισσότερο από 20 εκατοστά και περιβάλλεται στις τρεις πλευρές του απο ένα ντιβάνι (μπάσια). Το ξύλινο ταβάνι είναι σκαλιστό και η διακόσμηση είναι ιδιαίτερα μεγαλοπρεπής με πολύ προσεγμένη λεπτομέρεια. Ο βόρειος τοίχος του νότιου δωματίου καταλαμβάνεται από μεγάλες μεσάντρες. Πάνω σε αυτές, πίσω από ένα ξύλινο καφάσι βρισκόταν μικρό σε ύψος πατάρι (ένα μέτρο και δέκα εκατοστά) το οποίο λειτουργούσε ως γυναικωνίτης. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του έχει αφαιρεθεί. Οι υπόλοιποι χώροι του ορόφου είχαν χρήση υπνοδωματίου με σκοπό να στεγάζουν την, κάποτε, πολυπληθή οικογένεια Τζούφη που διέμενε στο σπίτι. Πλέον λειτουργεί ως ξενώνας. 

Ιστορικά, το σπίτι ήταν στην κατοχή του άρχοντα Ιωάννη Καμινάρη, μέλους της Φιλικής Εταιρείας. Αυτός πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 1822 στη φυλακή.