Το αρχοντικό βρίσκεται σε γωνιακό οικόπεδο, στα ανατολικά του οικισμού, Είναι από τα πρώτα κτίσματα που συναντά κανείς στο χωριό, κοντά στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εκτείνεται σε τρία επίπεδα, με μικρό ύψος ορόφου, και αποτελεί κλασσικό παράδειγμα οθωμανικού σπιτιού, με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο και ενδιαφέρουσα χωρική διάταξη.
Η προσπέλαση στο κτίριο γινόταν από ευρύχωρη αυλή στην οποία οδηγεί η τοπικής αρχιτεκτονικής αυλόπορτα. Ο ισόγειος όροφος ήταν για τα ζώα με την είσοδο του κτίσματος να συνδιάζει σκαλιά και καλντερίμια. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν υπνοδωμάτια και αποθήκες, ενώ στον δεύτερο τα ευρύχωρα δωμάτια με τις κρεβάτες και τα τζάκια, καθώς και η κουζίνα. Κρυφή πέτρινη κλίμακα συνδέει αυτή με τον γυναικωνίτη του πρώτου ορόφου. Στις αποθήκες υπήρχαν τεράστια ξύλινα βαρέλια για το κρασί και τα προϊόντα που καλλιεργούσαν.
Το αρχοντικό οικοδομήθηκε σε δυο φάσεις: η πρώτη φάση ξεκίνησε το 1790 από προγόνους του Κωνσταντίνου Μπαρτζώκα. Ήταν σαφώς μικρότερο, με τοίχους από άχυρο και λάσπη καθώς και χωριστή στέγη. Η δεύτερη φάση ξεκίνησε περίπου το 1860. Κάθε γενιά της οικογένειας κάνει προσθήκες, με αποτέλεσμα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως τα παράθυρα και τα αρμολογήματα, να ανήκουν σε διαφορετικές χρονολογικές φάσεις. Όσο πιο μικρά είναι τα ανοίγματα τόσο παλιότερα κατασκευάστηκαν. Σήμερα γίνονται αναστηλωτικά έργα.
Οι φέρουσες λιθοδομές επιχρίονται με βουρτσισμένο λευκό τσιμέντο αναμεμιγμένο με χώμα. Οι ξυλοδεσιές εμφανίζονται στην όψη με μικρότερους λίθους. Το αρμολόγημα έχει χαραχθεί από σιδερένια ράβδο. Τα παράθυρα τοποθετούνταν στην εξωτερική παρειά του τοίχου, πάχους 0,70μ, δημιουργώντας χώρο για κάθισμα ή τοποθέτηση αντικειμένων, ενώ τα παντζούρια ήταν σκούρα και τοποθετούνταν στην εσωτερική παρειά.
Η γωνία της κάτοψης που βλέπει στη συμβολή των καλντεριμιών λαξεύεται για τη διευκόλυνση των ζώων.