Χαγιάτια

Παρότι στον οικισμό σήμερα λίγοι από τους εξώστες έχουν σωθεί, κάποτε αποτελούσαν κύριο αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό των κτιρίων του.

Εξ ολοκλήρου ξύλινοι, τοποθετούνταν στις περισσότερες περιπτώσεις στον άξονα της μακράς κύριας όψης του κτίσματος. Οι εξώστες είχαν την ίδια περίπου κατασκευαστική διάρθρωση με τα δάπεδα, δηλαδή δοκοί που καλύπτονται από σανίδες. Η στήριξη τους γινόταν είτε με αντηρίδες- περίπτωση στην οποία αυτές εισείχαν στη εξωτερική παρειά του λίθινου τοίχου- , είτε με οριζόντια δοκάρια τα οποία εδράζονταν στην ίδια στάθμη με τις αντίστοιχες κύριες δοκούς του εσωτερικού δαπέδου, με τις στηριζόμενες άκρες τους να εδράζονται στο πάχος του τοίχου.