Θόλος

Αναπόσπαστο αρχιτεκτονικό στοιχείο των οικοδομημάτων του οικισμού αποτελεί η λίθινη καμάρα, η οποία τοποθετούνταν στους κατώτερους ορόφους και κτίζονταν ταυτόχρονα με την υπόλοιπη κατασκευή.

Η καμάρα δεν αποτελούσε στοιχείο μορφολογικού χαρακτήρα. Χάρη στην θολωτή της κατασκευή βοηθούσε, μαζί με την αρκετά ενισχυμένη τοιχοποιία του ισογείου, στην μεταφορά των φορτίων της ανοδομής και της διαμόρφωσης οριζόντιων επιπέδων - πατωμάτων. Άλλοτε με χάραξη ημικυκλική και άλλοτε με χάραξη χαμηλωμένου τόξου, η καμάρα χρησίμευε στην αποθήκευση των υλικών. Στην χρήση αυτή άλλωστε, καθώς και στο περιορισμένο ύψος του ισόγειου χώρου, αποδίδεται και η ιδιαίτερη χάραξη του θόλου, κατά την οποία σπανίως διαμορφωνόταν πλήρες ημικυκλικό τόξο, αλλά χαμηλωμένο, το οποίο εδραζόταν σε σχετικά μικρό ύψος. Κατά τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνονταν η ορθή μεταφορά των πλαγίων ωθήσεων στα σημεία έδρασης του θόλου, χωρίς να γίνεται σπατάλη του ήδη περιορισμένου ύψους. Όπου ήταν εφικτό και υπήρχε η δυνατότητα, η τοποθέτησή της καμάρας γινόταν σε πρανές βράχου ή σε κεκλιμένο έδαφος ώστε να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η κατασκευή. Η καμάρα στην οριζόντια απόληξή της διαστρώνονταν με χώμα ώστε να παραλάβει μέρος του ξύλινου συστήματος του δαπέδου.