ΚΑΤΟΙΚΙΑ 2
Το κτίσμα αυτό αποτελεί κατοικία, βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του οικισμού. Είναι το πρώτο που συναντά κανείς στα αριστερά του, διασχίζοντας την οδό Μπαρμπαρέσου (βασική οδός που διασχίζει μεγάλο μέρος του χωριού και ενώνει τις δύο κύριες πλατείες), αμέσως μόλις περάσει τον Πολιούχο Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, την κύρια εκκλησία του χωριού. Είναι πυργόσπιτο, όπως και πολλά άλλα κτίρια στο χωριό. Η κύρια είσοδος γίνεται από τη νότια πλευρά του οικοδομήματος, αφού διαβεί κανείς ιδιωτική αυλή. Η δυτική πλευρά του καταλήγει σε κατωφέρεια.
Είναι ένα κτίριο τριών επιπέδων συνολικά. Η πρώτη στάθμη αποτελεί το υπόγειο. Λόγω της φυσικής κλίσης του εδάφους, πάνω στο οποίο είναι κτισμένο, η είσοδος σε αυτό γίνεται απ’ την αυλή, η οποία βρίσκεται σε πιο χαμηλό επίπεδο από τις άλλες δύο εισόδους (μια στο ισόγειο και μια στον όροφο). Η πρόσβαση σε αυτές γίνεται από σκαλοπάτια στην ανατολική πλευρά του κτίσματος.
Στεγάζεται με τρίκλινη στέγη με πλάκες σχιστόλιθου του Μαλεβού. Οι τοίχοι είναι λίθινοι και ασβεστωμένοι.
Στο βόρειο τμήμα του κτιρίου υπάρχει σειρά παραθύρων ενώ στη νότια πλευρά υπάρχουν πάλι παράθυρα αλλά και οι δύο θύρες της κατοικίας. Η δυτική όψη έχει μερικά μικρά ανοίγματα, ενώ η ανατολική είναι τελείως κλειστή. Όλα τα ανοίγματα έχουν κλίση, δεν έρχονται κάθετα στον τοίχο, με την πιο πλατιά τους πλευρά στο εσωτερικό και την πιο στενή στο εξωτερικό. Στην νότια όψη επίσης, κατακόρυφα ξύλινα στοιχεία μαρτυρούν την άλλοτε ύπαρξη δύο ξύλινων εξωστών (χαγιάτια) στον όροφο (όπως φαίνεται και στην όψη).
Το υπόγειο, όπως και σε πολλά άλλα εύπορα σπίτια στην Καστάνιτσα, προοριζόταν για τα ζώα και χρησίμευε επίσης ως χώρος αποθήκευσης αγαθών. Διαθέτει στέρνα και στέγαση με λιθόκτιστο θόλο στο δυτικό τμήμα του.
Στο ισόγειο επίσης στεγάζεται το ανατολικό τμήμα με θόλο. Στο μπροστινό μέρος, δίπλα απ’ την κεντρική είσοδο, βρίσκεται χώρος, ο οποίος, στο παρελθόν, χρησίμευε ως πατητήρι. Σήμερα επιτελεί άλλες λειτουργίες.
Στον όροφο, στην ανατολική πλευρά, συναντάται ενσωματωμένο στη λιθοδομή του τοίχου τζάκι. Σε πολλούς χώρους του εσωτερικού συναντώνται διαμορφωμένες στην τοιχοποιία εσοχές (ερμάρια).
Το ισόγειο και ο όροφος χρησίμευαν στη διημέρευση, την εστίαση και τον ύπνο των κατοίκων, ενώ ο υπόγειο χώρος για το στάβλισμα των ζώων και για την υποβοήθηση των αγροτικών εργασιών και του νοικοκυριού.