ΚΑΤΟΙΚΙΑ 1
Το συγκεκριμένο πυργόσπιτο είναι ιδιαίτερης σημασίας οικοδόμημα για τον οικισμό, καθώς φαίνεται να είναι από τα λίγα τριώροφα της περιοχής.
Το κτίσμα αυτό βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του οικισμού και το συναντά κανείς στα αριστερά του, διερχόμενος από τη πλατεία του Αγ. Νικολάου με κατεύθυνση προς τον πύργο. Το οικοδόμημα έχει την μικρή όψη προς τον δρόμο, ενώ η κύρια όψη έχει νότιο προσανατολισμό.
Το κτίριο ανήκει στον ιδιοκτήτη ένος από τα τοπικά καφενεία. Είναι ένα κτίσμα τριών επιπέδων με αναλογίες περίπου 3:1 στην κάτοψη και στεγάζεται με χαμηλή τρίκλινη στέγη.
Η κύρια είσοδος γίνεται από τη νότια πλευρά του οικοδομήματος από την στάθμη του ορόφου, αφού διαβεί κανείς ιδιωτική αυλή. Η δυτική πλευρά του καταλήγει σε κατωφέρεια. Υπάρχει μία επιπλέον είσοδος από την κατώτερη στάθμη (κατώι).
Η βασική είσοδος «παπούτσι», ήταν ο χώρος όπου οι άνθρωποι άφηναν τα παπούτσια τους. Στο εσωτερικό διαρθρωνόταν η σάλα, χώρος υποδοχής επισκεπτών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Στον όροφο επίσης είναι ενσωματωμένο, στη λιθοδομή του τοίχου, το τζάκι, το οποίο σε κάτοψη είναι περίπου ημικυκλικό. Στο εσωτερικό υπάρχουν διαμορφωμένες στην τοιχοποιία εσοχές (ερμάρια). Χαρακτηριστικό του σπιτιού αποτελεί το ξύλινο έπιπλο τούρκικης επιρροής που λειτουργεί ως διαχωριστικό των δύο χώρων. Στην ανώτερη, επιπλέον, στάθμη εξωτερικά βρίσκεται το χαγιάτι, το οποίο έχει υποστεί μεταγενέστερες παρεμβάσεις.
Στη μεσαία στάθμη, και συγκεκριμένα στην ανατολική πλευρά, περίπου τα 2/3 του χώρου καταλαμβάνει η λιθόκτιστη καμάρα χαμηλωμένου τόξου, η οποία χρησίμευε ως χώρος διημέρευσης.
Το υπόγειο, όπως και σε άλλα εύπορα σπίτια στην Καστάνιτσα, προοριζόταν για τα ζώα (κατώι) και χρησίμευε επίσης ως χώρος αποθήκευσης αγαθών. Στεγάζεται με λιθόκτιστο θόλο ο οποίος καταλαμβάνει το 1/3 της κάτοψης, ενώ το υπόλοιπο τμήμα με ξύλινη οροφή που στηρίζεται με ξύλινα αυτοσχέδια υποστυλώματα.
Η σύνδεση των επιπέδων επιτυγχάνεται μέσω καταπακτών με ξύλινη σκάλα.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, από την ποιότητα κατασκευής των επιμέρους στοιχείων και την επιλογή των υλικών, πως τα ανώτερα επίπεδα ήταν αυτά που χρησίμευαν στη διημέρευση και τον ύπνο των κατοίκων, ενώ ο κάτω χώρος χρησίμευε για τον σταβλισμό των ζώων και για την υποβοήθηση των αγροτικών εργασιών και του νοικοκυριού.