Μαγουλίτσα

Ευχαριστίες

Φτάνοντας στη Μαγουλίτσα αντιληφθήκαμε, από την πρώτη στιγμή, τον αγροτικό χαρακτήρα της, από το βαμβάκι στους δρόμους και τους ήχους των μηχανημάτων και των ζώων. 'Επειτα από μια σύντομη περιήγηση στον οικισμό, ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι αντιθέσεις της γεωμορφολογίας του -σε μια εκτενή πεδιάδα δεσπόζει ένας λόφος-, αλλά και η πλούσια βλάστηση, με μεγάλη ποικιλία φυτών. Οι κάτοικοι, αρχικά, απόρησαν με την ξαφνική επίσκεψη μας στον τόπο τους, γρήγορα όμως ξεπέρασαν την δυσπιστία τους και μας καλωσόρισαν στα σπιτικά τους. Ήταν πρόθυμοι να ανοίξουν τις πόρτες τους για τις ανάγκες των αποτυπώσεων, αλλά και για να μας δώσουν όσες περισσότερες πληροφορίες γνώριζαν για τον οικισμό. Μάλιστα, η συγκίνηση ορισμένων ήταν μεγάλη, αφού η παρουσία μας τους έφερνε στη μνήμη τα εγγόνια τους, που ζουν μακριά . Μας απέδειξαν πόσο φιλόξενοι είναι, προσφέροντας μας απλόχερα νερό, φαγητό και τη συντροφιά τους. Αξέχαστη θα μας μείνει η κυρία Έφη, η οποία, εκτός των άλλων, μας έφτιαξε παραδοσιακή ζυμαρόπιτα. Η παρουσία μας στον οικισμό ενεργοποίησε μικρούς και μεγάλους. Κάθε μέρα μας υποδεχόταν μια στρατιά από παιδιά μαζί με τα σκυλάκια τους, που μας ακολουθούσαν, θέλοντας να βοηθήσουν, όπως μπορούσαν. Στην καφετέρια του χώριου, όπου έγινε το "στέκι" μας, γνωρίσαμε πολλούς από τους κατοίκους και καταφέραμε να συλλέξουμε χρήσιμα στοιχεία για την έρευνά μας, αλλά και να έρθουμε πιο κοντά μαζί τους. Την τελευταία μέρα, μας περίμενε μια έκπληξη! Η κυρία Έφη μας έκανε το τραπέζι στην ταβέρνα της,  ετοιμάζοντας ένα πεντανόστιμο γεύμα Έτσι, μετά από μέρες αδιάκοπης δουλειάς, απολαύσαμε λίγες στιγμές χαλάρωσης, σε ένα ομαδικό και γιορτινό κλίμα. Αποχαιρετίσαμε τη Μαγουλίτσα, γεμάτοι νέες εμπειρίες και έντονα συναισθήματα, κρατώντας στη μνήμη μας την καλοσύνη των ανθρώπων. 

Ιδιαίτερες ευχαριστίες:

Στη γιαγιά Λίτσα και στον παππού Σωκράτη, στη γιαγιά Ευρύκλεια, στην κα Έφη και την οικογένειά της, που μας υποδέχτηκαν και μας φίλεψαν σπιτικό φαγητό, καθώς και σε όλους τους χωριανούς, για τη ζεστασιά και τη φιλοξενία τους. Στον κ. Νίκο Πολύζο, που μας παρείχε το βιβλίο του, καθώς και πολλές συνεντεύξεις, στον κ. Βασίλη Φούκα, που μας παρείχε το χάρτη του 1922 και στον κ. Καραδήμα, την κα Λάββα και την κα Νοδαράκη, για τη συνεχή καθοδήγησή τους στην εξέλιξη της εργασίας μας.