ΕΞΕΛΙΞΗ
Η κατοίκηση του οικισμού ξεκίνησε από το λόφο και εξαπλώθηκε, διατηρώντας το λόφο ως πυρήνα. Αρχικά, το έδαφος γύρω από το λόφο ήταν ακατάλληλο για ανοικοδόμηση σπιτιών, καθώς η περιοχή ήταν ελώδης, λόγω των πολλών ποταμών που τη διασχίζουν. Στην πορεία, τα νερά των ποταμών άρχισαν να αξιοποιούνται για την άρδευση (μέσω γεωτρήσεων), με αποτέλεσμα τα επιφανειακά ύδατα να μειωθούν σημαντικά. Έτσι, οι ποταμοί εγκιβωτήστηκαν* και πάνω από αυτούς κατασκευάστηκε μέρος του οδικού δικτύου του χωριού. Το οδικό δίκτυο αρχικά ακολούθησε τις υψομετρικές καμπύλες που προκύπτουν από το λόφο (δυναμικό σύστημα). Όταν το χωριό επεκτάθηκε δυτικά (πιο πεδινή έκταση), το σύστημα έγινε ιπποδάμειο και ενσωμάτωσε τη νέα πλατεία και την ΕΟ Μουζακίου Παλαιοχωρίου. Η επέκταση του πολεοδομικόυ σχεδίου γίνεται εμφανής, από το γεγονός ότι τα παλαιότερα σπίτια δεν προσανατολίζονται σύμφωνα με το δρόμο ή δεν έχουν πρόσβαση σε αυτόν.
Τη δεκαετία του ’80, παρατηρούμε 2 σημαντικές εξελίξεις για τον οικισμό. Πρώτον, το 1971 έγινε αναδασμός γαιών, με αποτέλεσμα πολλές αγροτικές περιοχές ή βοσκοτόπια να αλλάξουν χρήση ή κυριότητα. Έτσι, άλλαξε σημαντικά ο χαρακτήρας του οικισμού και χάθηκαν πολλά κυριώνυμα, π.χ. τα Γιατσέικα, και φυτώνυμα, π.χ. τ’ Αμπέλια. Ακόμη, την περίοδο της δικτατορίας, καθιερώθηκε η κατασκευή μονώροφων σπιτιών με τσιμεντόλιθους, τα οποία χαρακτηρίζουν ένα μεγάλο μέρος του οικισμού.
*Εγκιβωτισμός: διοχέτευση νερών ποταμού μέσω αγωγού από οπλισμένο σκυρόδεμα
www.geo.auth.gr