Γενική Παθολογία Κτισμάτων

    Η παθολογία των κτιρίων στην Καστάνιανη οφείλεται κυρίως στην εγκατάλειψη του κτιρίου και σπανιότερα στην αστοχία των οικοδομικών συστατικών.

  Το σημείο όπου τα κτήρια υποφέρουν περισσότερο είναι οι στέγες και αυτό μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα από το γεγονός ότι ακόμη και στα κτήρια τα οποία κατοικούνται ακόμα όλο τον χρόνο, οι κάτοικοι έχουν προβεί στην αλλαγή ή συντήρηση της στέγης. Οι σχιστόπλακες με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να αποκολλούνται από την στέγη με αποτέλεσμα να αφήνουν το φέρων οργανισμό της εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες. Ως αποτέλεσμα σε πάρα πολλές περιπτώσεις έχουμε την κατάρρευση των στεγών, είτε πλήρως είτε μερικώς.

  Σε άμεση σύνδεση με την στέγη βρίσκονται και οι λιθοδομές. Χαρακτηριστικό είναι ότι στις περιπτώσεις των κτιρίων που έχουν καταρρεύσει οι στέγες οι λιθοδομές έχουν υποστεί και αυτές σημαντικές ζημιές αστοχώντας κατά τμήματα ή έχουμε και μερική κατάρρευσή τους. Σπανιότερα έχουμε την αστοχία στις γωνίες των λιθοδομών εκεί που συμβάλλουν με τα κουφώματα, ωστόσο αυτό οφείλεται και πάλι στην έλλειψη συντήρησης.

  Τα κουφώματα έχουν επηρεαστεί και αυτά σε σημαντικό βαθμό από τις καιρικές συνθήκες και την εγκατάλειψη των κτιρίων. Η  κατηγορία όπου το πρέκι και η ποδιά αποτελούνται από ενιαίες λίθινες πλάκες σπάνια αστοχεί και αυτό γίνεται συνήθως λόγω της κακής κατανομής των φορτίων ( πιθανόν σε αυτό να έχει βοηθήσει και το γεγονός ότι έχουμε κάλυψη του κενού μεταξύ ανακουφιστικού τόξου και πρεκιού με κονίαμα, γεγονός που συμβάλλει στην μεταφορά κατακόρυφων δυνάμεων από το τόξο στο πρέκι).

  Αντίθετα τα κουφώματα των οποίων το πρέκι και η ποδιά αποτελούνται από ξύλο είναι αυτά που επηρεάζονται πιο πολύ. Αυτό συμβαίνει γιατί συνήθως βρίσκονται στην εξωτερική παρειά του κτιρίου εκτεθειμένα σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε την διάβρωση του ξύλου του πρεκιού. Χαρακτηριστικό της παθολογίας αυτής είναι ότι στα κτίρια τα οποία κατοικούνται συχνότερα σπάνια βλέπουμε τα αυθεντικά ξύλινα κουφώματα, αλλά τα περισσότερα είτε έχουν αντικατασταθεί πλήρως, είτε στο παραδοσιακό τετράξυλο έχει προστεθεί ένα ξύλινο κάδρο.

  Τέλος οι εξώστες έχουν προσβληθεί και αυτοί από τις καιρικές συνθήκες με τα ξύλινα δοκάρια τους να σαπίζουν. Ωστόσο σπάνια συναντάμε σήμερα κάποιο μπαλκόνι που να μην έχει αντικατασταθεί, ενώ έχουν προστεθεί ειδικά στέγαστρα για να τα προστατέψουν από όσο γίνεται από τον καιρό.