Στέγες

Οι στέγες ως το ανώτερο σημείο του φέροντος οργανισμού ενός κτηρίου αποτελούν και το πιο εκτεθειμένο στοιχείο του ως προς τις καιρικές συνθήκες. Ωστόσο οι στέγες αποτελούν μείζον σημείο για την διατήρηση και την συνοχή του κτηρίου, καθώς εκτός από την στέγαση δένουν την πλινθοδομή και παράλληλα την προστατεύουν απο τις καιρικές συνθήκες. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα κτήρια χωρίς στέγη έχουν σχεδόν καταρρεύσει.

Οι κάτοικοι έχουν φροντίσει σε μεγάλο βαθμό  να γίνει επιδιόρθωση των στεγών ή ακόμη και ολική αλλαγή τους, ανεξαρτήτως από το αν το κτήριο κατοικείται ή όχι.  

Έτσι ο βαθμός αλλαγής της στέγης, η χρονική περίοδος της αλλαγής αλλά και η χρήση του κτηρίου (τακτική ή όχι) έχει προσφέρει μια ποικιλία στον τρόπο της αντικατάστασης, ενώ προσφερει και μια ποικιλία στα υλικά κάλυψης.

(1) Εάν η στέγη έχει υποστεί σημαντικές φθορές και έχει κριθεί αναγκαία η εξ ολοκλήρου αντικατάστασή της, έχουμε την περίπτωση όπου μια στρώση οπλισμένου σκυροδέματος έχει αναλάβει τον ρόλο σύνδεσης της τοιχποιίας και αποτελεί πλέον την βάση έδρασης μια καινούργιας στέγης.

(2) Στην περίπτωση όπου η στέγη δεν έχει υποστεί σημαντικές βλάβες έτσι ώστε να επηρεάσει και την τοιχοποιία, έχουμε την διατήρηση της απόλιξης της στέγης (συνήθως δύο πέτρινες πλάκες) και απλά αλλαγή του υλικού κάλυψης. Αυτό προκύπτει κυρίως από την προσθήκη τσίγκου για την προστασία από τα νερά.. 
    Εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε κάποιες περιπτώσεις.
    (α) Προσθήκη τσίκου κάτως από τις σχιστόπλακες.
  (β) Προσθήκη τσίγκου και αλλαγή των πλακών με κεραμικά πλακίδια. Η υλικότητα των οποίων διαφέρει λόγω της χρονικής περιόδους αντικατάστασης.
    (γ) Σε περίπτωση οι σχιστόπλακες δεν ήταν σε καλή κατάσταση αλλά και από το γεγονός αν το κτήριο χρησιμοποιείται τακτικά καθώς και την οικονομική δυνατότητα έχουμε την τοποθέσηση τσίγκου χωρίς κάποια άλλη επικάλυψη.