Το τζάκι συναντάται αρκετά συχνά στα σπίτια της Καστάνιανης. Συγκεκριμένα κάθε δωμάτιο του σπιτιού είχε το δικό του τζάκι, προκειμένου να αντιμετωπίζονται οι ακραίες καιρικές συνθήκες που οφείλονταν στο ψυχρό κλίμα της περιοχής και γι’ αυτό το λόγο παρατηρούμε 3 με 4 καμινάδες σε κάθε σπίτι. Το τζάκι είναι συνήθως τοποθετημένο στη μέση του τοίχου, με την πλάτη και την καπνοδόχο του ενταγμένες μέσα στην τοιχοποιία, αφού έχει προηγηθεί η κατασκευή μιας κατακόρυφης οπής κατά την οικοδόμηση του τοίχου σε σχήμα καμπυλωτό ή και ορθογωνικό. Ο παραδοσιακός τύπος όμως αποτελείται από την καμπύλη ανωδομή με ορθογωνική βάση. Η ανωδομή ή αλλιώς «φούσκα» έχει ημικυκλική κάτοψη και όψη που προσεγγίζει κώνο. Πλέον τα τζάκια έχουν ορθογωνικό σχήμα και είναι πέτρινα ή τούβλινα.
Η βάση του τζακιού έχει κατασκευαστεί με τέτοια τεχνοτροπία ώστε να κρατά την φλόγα σε ασφαλή απόσταση από το ξύλινο πάτωμα. Βασίζεται σε δύο καμπύλα ξύλα, ειδικά επιλεγμένα και στηριγμένα στην τοιχοποιία κάτω από το επίπεδο του πατώματος το οποίο εξυπηρετεί το τζάκι.