Η εξωτερική τοιχοποιία είναι ένα στοιχείο που δίνει στα κτίρια τη μορφή τους, αλλά και την αρχιτεκτονική τους ταυτότητα. Επίσης καθοριστικής σημασίας είναι ο ρόλος της ως δομικό στοιχείο στήριξης του κτιρίου.
Στις Καλάθενες η τοιχοποιία των παραδοσιακών, αλλά και κάποιων σύγχρονων κτισμάτων, που εντάσσονται στην αρχιτεκτονική του οικισμού, παρουσιάζει μια γενική ομοιομορφία. Χρησιμοποιείται λιθοδομή, από μη επάλληλες στρώσεις με πλήρωση των κενών που δημιουργούνται από μικρούς λίθους. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για αργολιθοδομή, αφού οι λίθοι δεν έχουν υποστεί επεξεργασία εκτός από αυτούς που πλαισιώνουν τα ανοίγματα και τους γωνιακούς, οι οποίοι είναι ημιλαξευμένοι. Ωστόσο, θα μπορούσε να γίνει μια διάκριση στην τυπολογία της που αφορά στην σύνδεση της λιθοδομής και την τελική μορφή της.
Έτσι, οι κύριες κατηγορίες τοιχοποιίας που κυρίως απαντώνται στον οικισμό είναι:
Α. Η λιθοδομή χωρίς επίχρισμα (εμφανής λιθοδομή) με συνδετικό κονίαμα για την αρμολόγηση.
Β. Η λιθοδομή με χώμα (σε μορφή λάσπης) ως συνδετικό υλικό και επίχρισμα (το οποίο εμποδίζει την εισχώρηση νερού στην τοιχοποιία.