Οι γειτονιές είναι αρκετά μικρές, οπότε δεν είναι ευδιάκριτες επιμέρους υποπεριοχές/ζώνες. Λόγω της ελεύθερης δόμησης του οικισμού, το δίκτυο των δρόμων και των κτισμάτων είναι ιδιαίτερα πυκνό και συχνά ακαθόριστο. Δεν εντοπίζεται κεντρική πλατεία ούτε κάποιο τοπόσημο ή δημόσιο κτήριο. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κάτοικοι στη Μεράδα σχετίζονταν με συγγενικούς δεσμούς, και οι συγκεντρώσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις λάμβαναν χώρα στα σπίτια και στις αυλές τους. Σήμερα, πολλές κατοικίες είναι ερείπια, όμως η οικιστική συγκρότηση δεν έχει αλλάξει, καθώς οι λιγοστοί κάτοικοι ζουν αραιά μεταξύ τους και χρησιμοποιούν όσα ερειπωμένα κτίσματα μπορούν, ως αποθηκευτικούς χώρους ή στάβλους.