Η βασική αρτηρία του οδικού δικτύου είναι ο κεντρικός περιφερειακός δρόμος, ο οποίος οριοθετεί και τον οικισμό. Κατά μήκος του δρόμου αυτού σχηματίζεται το μέτωπο της πρώτης οικιστικής ενότητας (νοτιοδυτικά). Στη συνέχεια, ο δρόμος διακλαδίζεται και στο σημείο εκείνο αρχίζει η δεύτερη ενότητα. Τα δύο σκέλη της αρτηρίας ξανασυναντώνται νοτιοανατολικά, διαμορφώνοντας το κάτω όριο του οικισμού. Ο βασικός δρόμος είναι κυρίως από άσφαλτο, με ορισμένα τμήματα από χώμα. Επιπλέον, υπάρχει ο τοπικός δρόμος του χωριού, με ανάλογη υλικότητα, ο οποίος ακολουθεί την καμπύλη του κάτω πυρήνα του οικισμού (σχήμα πετάλου). Τέλος, υπάρχουν μικροί, δευτερεύοντες χωμάτινοι δρόμοι, οι οποίοι έχουν μάλλον διανοιχθεί με το πέρασμα των χρόνων, με σκοπό την πρόσβαση στις κατοικίες και τα χωράφια. (βλ χάρτη υλικότητας δρόμων, χάρτη οδικού δίκτυου)
Οι δρόμοι είναι κυρίως οφιοειδείς, με πλάτος που μεταβάλλεται σε πολλά σημεία, καθώς αυτό καθορίζεται από τα κτίσματα που υπάρχουν σε κάθε σημείο. Συχνά, μέσα στον οικισμό, το πλάτος του δρόμου είναι μικρό σε σχέση με το ύψος των κτιρίων (βλ τομή 7, τομή 9), πράγμα που δίνει την εντύπωση πολύ στενού δρόμου, ενώ εκεί που αυτό αντιστρέφεται έχουμε το ανάποδο αποτέλεσμα (βλ τομή 6, τομή 10). Επιπλέον, εφόσον ο οικισμός αναπτύσσεται σε πλαγιά, η εγκάρσια τομή σε δρόμους παράλληλους με τις υψομετρικές καμπύλες, δείχνει τη διαφορετική σχέση του κτηρίου με τους δρόμους εκατέρωθεν αυτού. (βλ τομή στο Κ12)