Δεν συναντάμε στέγες, αλλά δώματα, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνταν για πατητήρια αλλά και για εξώστες. Από γκρεμισμένα κτήρια διακρίνουμε μεταγενέστερες προσθήκες μονόριχτης ή δίριχτης στέγης.
Τα δώματα χτίζονταν με συγκεκριμένο τρόπο. Η κατασκευή τους γινόταν σε στρώσεις: Αρχικά οι μεγάλοι κορμοί κυπαρισσιού τοποθετούνταν ανά συγκεκριμένη απόσταση και γεφύρωναν το άνοιγμα. Αν το άνοιγμα ήταν μεγάλο, τοποθετούνταν και λεπτότεροι κορμοί κατά την αντίθετη φορά. Στη συνέχεια, οι κορμοί καλύπτονται με μια στρώση από «βούρλα» (άχυρα, μικρά κλαδιά, καλάμια κλπ). Την τελική επιφάνεια διαμόρφωνε το πατημένο χώμα ή αλλιώς «λεπίδα».
Σήμερα, όλα τα δώματα έχουν ανακατασκευαστεί από μπετόν με ελαφρύ οπλισμό, το οποίο αντικατέστησε το ήδη υπάρχον δώμα ή προστέθηκε ενισχυτικά σε αυτό.