Ιστορικά Στοιχεία

Ίδρυση

 Υπάρχουν πολλοί μύθοι για την ίδρυση των Λαγκαδίων κι εξίσου ποικίλες χρονολογήσεις της, άλλες κατά την Τουρκοκρατία κι άλλες κατά την Βενετοκρατία (1699-1715 για την Πελοπόννησο), αλλά η πρώτη φορά που το χωριό εμφανίζεται καταγεγραμμένο στα οθωμανικά κατάστιχα είναι στα τέλη του 16ου αιώνα.

Επανάσταση 1821

 Τα Λαγκάδια έλαβαν ενεργά μέρος στην έκρηξη της Επανάστασης του 1821, αφού η ισχυρή οικογένεια κοτζαμπάσηδων των Δεληγιανναίων καταγόταν από εκεί. Το 1821, ο Κ. Δεληγιάννης διέταξε τη σφαγή όλων των οικογενειών Τούρκων από τα Λαγκάδια. Για αντίποινα, ο Ιμπραήμ Πασάς έκαψε το χωριό κατά την εισβολή του στην Πελοπόννησο το 1825/26.

Μετά τον πόλεμο

 Οι Λαγκαδιανοί εργάζονταν σχεδόν αποκλειστικά ως χτίστες, σε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Η δουλειά αυτή τους απέφερε πολλά χρήματα και έτσι τα Λαγκάδια ευημερούσαν για καιρό. Ο πληθυσμός αυξήθηκε τόσο ώστε τα Λαγκάδια να γίνουν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη μετά την Τρίπολη στην Πελοπόννησο, και το εμπόριο της περιοχής λειτουργούσε σαν πυρήνας για τον τόπο. Άνθρωποι κατέφθαναν από όλες τις γύρω περιοχές για να επισκεφθούν την αγορά, καθώς και τις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες που είχαν εγκατασταθεί εκεί. στα τέλη όμως του 19ου αιώνα αρχίζει η μαζική μετανάστευση κυρίως προς τις ΗΠΑ, και μετά το Β' Παγκόσμιο, οι περισσότεροι κάτοικοι φεύγουν για την Αθήνα. Τα Λαγκάδια συρρικνώνονται σε ένα μικρό οικισμό 700 κατοίκων, από τους οποίους ελάχιστοι είναι μόνιμοι.

πηγές:

1. http://el.wikipedia.org/wiki/Λαγκάδια_Αρκαδίας
2. http://www.inarcadia.gr/dd/lagadia/lagadiaoikon.htm
3. Ιερείδης, Β., Λαγκάδια, το μαστοροχώρι του Μωριά, Ε.Μ.Π. Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων, Έδρα Μορφολογίας και Ρυθμολογίας, Αθήνα, 1977