Επιφανείς Συρρακιώτες που σπούδασαν στο εξωτερικό

O Iωάννης Κωλέττης (1774-1847): Σπούδασε στην Πίζα της Ιταλίας ιατρός. Αγωνιστής του 1821. Το 1835 εξορίστηκε από τον Όθωνα στο Παρίσι, το 1843 με την παραχώρηση Συντάγματος επιστρέφει και στις εκλογές του 1844 ορκίζεται πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Κώστας Κρυστάλλης (1868-1894): Εθνικός ποιητής και πεζογράφος. Tα ποιήματά του διδάσκονταν στα ελληνικά σχολεία στο μάθημα των νέων ελληνικών έως πρόσφατα. Γεννήθηκε στο Συρράκο το 1808. Για τη συλλογή του Αι σκιαί του Άδου το 1890 καταδιώχθηκε από τους Τούρκους και κατέφυγε στην Αθήνα. Καταδικάστηκε ερήμην με εξορία για 25 χρόνια στη Βαγδάτη. Ποιητικές συλλογές: 1890, Αγροτικά, 1891, δημοσίευσε τη μελέτη του Οι Βλάχοι της Πίνδου, 1893, Πεζογραφήματα και Ο τραγουδιστής του χωριού και της στάνης, 1894, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, συμπεριλαμβάνει στην τελευταία συλλογή τον «Σταυραϊτό».

«Από μικρό κι απ' άφαντο πουλάκι, σταυραϊτέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό και δύναμη κι αγέρα
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και πιθαμές τα νύχια
και μες στα σύγνεφα πετάς, μες στα βουνά ανεμίζεις…»

Γεώργιος Ζαλοκώστας (1805-1858): Ποιητής και αγωνιστής του 1821.  Μεγάλωσε στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όπου κατέφυγε η οικογένειά του λόγω αντιπαλότητας με τις τούρκικες αρχές. Επέστρεψε το 1821 και πήρε μέρος στην Έξοδο του Μεσολογγίου. Έργα του: Ο βοριάς που παγώνει τα αρνάκια, Το χάνι της Γραβιάς, Αρματολοί και Κλέφτες, Ώραι Σχόλης, Το φίλημα. Μεγάλωσε στο Λιβόρνο, όπου η ελληνική παροικία είχε έντονη δράση. Έχτισε το νοσοκομείο του Αγίου Αντωνίου και το Ελληνομουσείο Λιβόρνου, βοηθώντας ταυτόχρονα οικονομικά και τη γενέτειρα. 

Διονύσιος Τσόκος: Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1820, σπούδασε ζωγραφική στη Βενετία το 1844 και επέστρεψε στην Αθήνα το 1850. Ο Όρκος, η Δολοφονία του Καποδίστρια και άλλα έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Μουσείο Μπενάκη, στην Πινακοθήκη του Μετσόβου κλπ. 

Συντεχνίες Βενετίας, Οικογένεια Γανιώτη, από το 1867 έως το 1904 πρόεδροι της Ελληνικής Αδελφότητας. Οι οικογένειες εμπόρων απέκτησαν μια οικονομική επιφάνεια η οποία επέτρεπε να προσφέρουν στο Συρράκο. Οι εκκλησίες Αγίου Νικολάου και Αγίου Γεωργίου χτίστηκαν με χρήματα των αντιστοίχων συντεχνιών της Βενετίας.

Δημήτριος Μπίτσιος: Γεννήθηκε το 1915 στην Αλεξάνδρεια, καθώς οι γονείς του μετά την καταστροφή του Συρράκου το 1821 εγκαταστάθηκαν πρώτα στην Κατερίνη και το 1880 στην Αίγυπτο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1939 υπηρέτησε πρόξενος στο Κάιρο και στην ελληνική πρεσβεία του Λονδίνου. Το 1961 έγινε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα Ενωμένα Έθνη. Το 1974 ανέλαβε υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μέχρι το 1977

Σπυρίδων Μπαλτατζής: Γεννήθηκε στο Συρράκο το 1848, μεγάλωσε στο Παλέρμο της Ιταλίας και απέκτησε τεράστια περιουσία από το εμπόριο στην Οδησσό της Ρωσίας. Στο Συρράκο, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, φυλάσσεται ο χρυσοΰφαντος επιτάφιος που έστειλε από τη Ρωσία το 1896, και το 1899 χρηματοδότησε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού. Όρισε το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ως εκτελεστή της διαθήκης του, σύμφωνα με την οποία με κληροδοτήματα προικοδοτούνται (η κατάργηση της προίκας έγινε το 1983)  κάθε φορά τρεις φτωχές κοπέλες του Συρράκου. Πέθανε το 1908 στην Αθήνα όπου και ταριχεύθηκε η σορός του και σύμφωνα με την επιθυμία του θάφτηκε πίσω από τον Άγιο Γεώργιο του Συρράκου.

Ερμηνεία Φωτιάδου: Συγγραφέας, λαογράφος. Το οικογενειακό σπίτι του παππού της μεγαλέμπορα Κώστα Αυδίκου, μετά από δωρεά της, μετατράπηκε σε λαογραφικό μουσείο. Ιδρύτρια του Ηπειρωτικού Λαογραφικού Ομίλου «ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ»Έγραψε 42 βιβλία λαογραφικά, ταξιδιωτικά, για την ενδυμασία του Συρράκου, για την καθημερινή ζωή, πρακτικά παγκόσμιων συνεδρίων σχετικά με την παράδοση. Έχει τιμηθεί με το «Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας το 1977»