Τμήμα (β)

Καθώς ανεβαίνουμε ψηλότερα, η αίσθηση της στενότητας εξακολουθεί και τα ξάγναντα προς τη θάλασσα είναι ελάχιστα. Υπάρχουν δύο κύρια μονοπάτια παράλληλα στις υψομετρικές γραμμές, ιδιαίτερης σημασίας για τη διοχέτευση της κίνησης στο χωριό γενικά, εκατέρωθεν των οποίων αναπτύσσονται τα κτίσματα, με πρόσοψη, κατά κύριο λόγο, προς τα μονοπάτια. Το μεταβατικό στάδιο μεταξύ δημόσιου χώρου (μονοπατιού) και αυστηρά ιδιωτικού (κατοικία) πολλές φορές είναι ανύπαρκτο και άλλες φορές δεν είναι ευκρινές. Τα πεζούλια, τα σκαλοπάτια και οι βράχοι στο ύψος καθίσματος κατά μήκος των μονοπατιών, δηλώνουν εύγλωττα ότι η κοινωνική συναναστροφή, η ανθρώπινη επαφή, δεν είναι μοναχά υπόθεση του σπιτιού ή του καφενείου, αλλά και του δημόσιου χώρου που οικειοποιούνται οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο.