Βαθμός Αλλοίωσης

Ως μονάδα, το Κυπαρίσσι, έχει υποστεί αρκετές αρχιτεκτονικές μεταβολές στον παραδοσιακό του χαρακτήρα, και ειδικότερα αλλοιώσεις που οδηγούν την αρχιτεκτονική του χωριού σε μια πιο σύγχρονη κατεύθυνση. Ειδικότερα, η πληθώρα των κτηρίων έχει υποστεί κάποιας μορφής επέμβαση ή προσθήκη, η οποία τους στερεί εν μέρη τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Αν και υπάρχουν οικοδομήματα τα οποία δεν έχουν υποστεί παρεμβάσεις, είναι απαραίτητο να γίνει ο εξής διαχωρισμός: Κτίσματα ήπιας αλλοίωσης θεωρούνται εκείνα των οποίων οι μετατροπές δεν αλλάζουν την αρχική εικόνα του κτηρίου ή του οικισμού, ενώ έντονης αλλοίωσης κτίσματα είναι εκείνα των οποίων έχει μεταβληθεί διακριτά η ογκοπλασία και η μορφολογία μέσω προσθηκών ή επεμβάσεων. 

Πιο συγκεκριμένα, λόγω πιθανών φαινομένων φυσικής φθοράς, έντονων καιρικών συνθηκών, ή λανθασμένης επιλογής υλικών, εμφανίζεται η ανάγκη επεμβάσεων για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Για παράδειγμα, παρατηρούνται ανακατασκευές της στέγης πολλών κτισμάτων, καθώς η παλαιά κατασκευή έπαψε να εκπληρώνει τον ρόλο της. Σε περίπτωση που η συντήρηση δεν είναι αρκετή, η βελτίωση της σχεδίασης του ξύλινου φορέα σε συνδυασμό με την πιθανή προσθήκη θερμομονωτικών υλικών, εξασφαλίζει την απαραίτητη προστασία του εσωτερικού και την λειτουργικότητα του δομικού στοιχείου. Σε πολλά κτίσματα, καταγράφονται επίσης επεμβάσεις στις καμινάδες. Αν και η πλειονότητα των παλαιότερων κτηρίων έχει διατηρήσει την παραδοσιακή στρογγυλή καμινάδα, αρκετά κτήρια έχουν οικειοποιηθεί την τετράγωνη, σύγχρονη μορφή της.  Άξιες αναφοράς αποτελούν και οι μετατροπές στις τοιχοποιίες, παρόλο που η πλειοψηφία των κτισμάτων έχει παραδοσιακή επικάλυψη (τραχύς σοβάς). Συχνότερη παρατηρείται να είναι η λείανση του σοβά και η εξωτερική επικάλυψη με επίχρισμα ή έγχρωμες λίθινες πλάκες (λίγες περιπτώσεις). Ένα ακόμη συχνό είδος αλλοίωσης εμφανίζεται στα κουφώματα, τα οποία παραδοσιακά παραμένουν ξύλινα. Ήταν αρκετά συχνή η διατήρηση της χρήσης ξύλου, δηλαδή η εφαρμογή ενός πιο ανθεκτικού, βελτιωμένου και μοντέρνου κουφώματος, αλλά δεν ήταν λίγοι αυτοί που εγκατέλειψαν πλήρως το ξύλο και επέλεξαν το μέταλλο. Το αλουμίνιο κάνει την εμφάνιση του στην περιοχή και την εκσυγχρονίζει διακριτά. Παρατηρείται επίσης συχνά το φαινόμενο φραγής ανοιγμάτων και της δημιουργίας νέων, με έντονες αλλαγές στις όψεις των κτηρίων αλλά και στην λειτουργικότητά τους. 

Αναμφίβολα, πιο έντονη και εμφανής μορφή αλλοίωσης αποτελούν οι προσθήκες. Με σκοπό την κάλυψη της ανάγκης για χώρο που δημιουργήθηκε με την πορεία του χρόνου, συχνές είναι οι προσθήκες όγκων στο αρχικό κτίσμα. Είτε πρόκειται για νέο όροφο, είτε την προσθήκη ενός εξώστη ή στεγάστρου, είτε για έναν ολότελα ξεχωριστό όγκο, οι προσθήκες αλλάζουν την ομοιομορφία και τη μορφολογία του οικισμού. Αν και υπήρξαν περιπτώσεις όπου ο νέος όγκος αφομοιώθηκε πλήρως στο οικοδόμημα, υιοθετώντας τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του , συνήθως οι προσθήκες είναι αρκετά εμφανείς και δεν μπορούν να κρύψουν τον σύγχρονό τους χαρακτήρα. 

Συνεπώς, ως ήπιες επεμβάσεις καταγράφονται τα εξής : η ανακατασκευή του ξύλινου φορέα στη στέγη, η αντικατάσταση παλαιών ξύλινων κουφωμάτων με νέων ξύλινων, η λείανση του εξωτερικού σοβά και η χρήση τετράγωνης καμινάδας. Ως έντονες αλλοιώσεις σημειώνονται τα παρακάτω : η προσθήκη όγκου στο αρχικό κτίσμα, η χρήση σύγχρονης τοιχοποιίας, η αντικατάσταση ξύλινων κουφωμάτων με μεταλλικών, η φραγή ανοιγμάτων και η διάνοιξη νέων.