Όπως προαναφέρθηκε, ο οικισμός των Καναλίων αναπτύσσεται αμφιθεατρικά στους βορειοδυτικούς πρόποδες των Αγράφων. Το ανάγλυφο είναι ιδιαίτερα έντονο και γι’ αυτό το λόγο τα κτήρια προσαρμόζονται στις υψομετρικές καμπύλες και την κλίση του εδάφους.
Όπως παρατηρείται, η δόμηση είναι πυκνότερη στον «πυρήνα» του οικισμού και ιδιαίτερα εκατέρωθεν του κεντρικού δρόμου, όπου τα κτήρια βρίσκονται κολλητά το ένα στο άλλο. Όσο απομακρύνεται κανείς από το κέντρο του οικισμού η δόμηση είναι όλο και πιο αραιή.
Γενικότερα, δεν υπάρχει κάποια πολεοδομική οργάνωση του χώρου, των κτισμάτων και των ελεύθερων χώρων. Η δόμηση είναι άναρχη, καθώς παρατηρείται πως αλλού τα κτήρια έχουν μέτωπο στο δρόμο ενώ αλλού τραβιούνται και αφήνουν κάποια απόσταση από το δρόμο για την διαμόρφωση της αυλής, διαμορφώσεις οι οποίες εξαρτώνται κυρίως από την προσωπική προτίμηση του ιδιοκτήτη ή και από τις γεωμορφολογικές συνθήκες. Η πρώτη περίπτωση κατά κανόνα απαντάται κοντά στο κέντρο του οικισμού, όπου τα κτήρια αφήνουν μικρές αποστάσεις μεταξύ τους. Η δεύτερη περίπτωση συναντάται καθώς απομακρύνεται κανείς από την πλατεία και τον «πυρήνα» του χωριού, όπου τα κτήρια βρίσκονται σε απόσταση από το δρόμο και οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μεγαλύτερες.