Εξέλιξη μέσα στο χρόνο και μορφή ανάπτυξης

Το πρώτο σπίτι του χωριού, σύμφωνα με μαρτυρίες, χτίστηκε γύρω στο 1650 ή κατά άλλη εκδοχή το δεύτερο μισό του 17^ου αιώνα στη βορειοδυτική πλευρά της πλατείας. Η μορφή ανάπτυξής του χωριού είναι κυρίως πυρηνική με κέντρο την πλατεία. Όσο προχωρούσε ο καιρός η δόμηση εξαπλωνόταν όλο και πιο μακριά από αυτή. Στην περιοχή μελέτης μας τα πιο παλιά σπίτια βρίσκονται όχι μόνο κοντά στην πλατεία του χωριού αλλά και στο ανατολικό/ νοτιοανατολικό τμήμα της περιοχής. Αυτά τα σπίτια ήταν κυρίως αγροτόσπιτα και στάβλοι και εξυπηρετούσαν τους κατοίκους του χωριού που ασχολούνταν με την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία έτσι ώστε να βρίσκονται κοντά στα χωράφια και τα ζωντανά τους. Η μεγαλύτερη ανάπτυξη του χωριού ήρθε το 19^ο και 20^ο αιώνα με εξάπλωση του οικισμού μακρύτερα από την πλατεία. Τα πιο καινούργια σπίτια της περιοχής μας βρίσκονται στο βόρειο και βορειοδυτικό της τμήμα αλλά και βορειοανατολικά της πλατείας, συνυπάρχοντας με τα παλαιότερα αγροτικά σπίτια.

Στον εκσυγχρονισμό του χωριού συνέβαλε το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΕΣΠΑ το οποίο χρηματοδότησε τη συντήρηση ορισμένων αναλλοίωτων εξωτερικά παραδοσιακών κτισμάτων και ανέδειξε τον οικισμό στο σύνολό του. Με αυτόν τον τρόπο ευνοήθηκε ο τουρισμός της περιοχής και αναζωπυρώθηκε η διάθεση των κατοίκων να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους και να επενδύσουν σε αυτόν. Παρ' όλα αυτά τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε μετακίνηση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα, όπως συνέβη και στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, με αποτέλεσμα ο οικισμός να έχει λιγοστούς μόνιμους κατοίκους. Ωστόσο η αγάπη τους για τα πάτρια εδάφη έχει μείνει αναλλοίωτη, γεγονός που αποδεικνύεται και από την πλατεία που σφύζει από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες.