Με την ένταξη της Οίας στο πρόγραμμα του ΕΟΤ για την ‘ Ανάπτυξη και Αξιοποίηση Παραδοσιακών Οικισμών’ το 1976 με υπεύθυνο τον Άρη Κωνσταντινίδη και για τον συγκεκριμένο οικισμό την αρχιτέκτονα Βούλα Μποζινέκη Διδώνη επιτεύχθηκε η αναστήλωση παραδοσιακών ερειπωμένων κτηρίων και η εκμετάλλευσή τους ως τουριστικά καταλύματα.
Αυτή η παρέμβαση έδωσε νέα ώθηση στην ανάπτυξη της περιοχής στρέφοντας το ενδιαφέρον τόσο ντόπιων όσο και ξένων επιχειρηματιών στις τουριστικές επενδύσεις. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η Οία ανάχθηκε σε διεθνή τουριστικό προορισμό. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο οικισμός να δεχθεί πολλές αλλοιώσεις στον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Καθοριστικός παράγοντας ήταν η κερδοσκοπική αντιμετώπιση των επενδυτών εις βάρος του αρχιτεκτονικού ιδιώματος της περιοχής. Οι αλλοιώσεις αυτές εντοπίζονται τόσο σε επίπεδο κατασκευής όσο και σε μεταγενέστερες προσθήκες ή αντικαταστάσεις σε ήδη υπάρχουσες κατασκευές.
Τα σύγχρονα οικοδομήματα έρχονται να αναιρέσουν την παραδοσιακή υλική προσέγγιση αντικαθιστώντας τις λιθόχτιστες κατασκευές και την άσπα, το τοπικό κονίαμα από θηραϊκή γη, με κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα και τσιμεντοκονιάματα ή ασβεστοκονιάματα. Η εξέλιξη αυτή και ο παραλληλισμός των κατασκευών με τις σύγχρονες συμβατές κατασκευαστικές μεθόδους δημιουργεί μία νέα απόχρωση στον οικισμό και ένα αίσθημα επιφανειακής απομίμησης της παραδοσιακής μορφολογίας του.
Οι προσθήκες στα ήδη υπάρχοντα κτήρια αφορούν σκίαστρα, πισίνες, εμφανή συστήματα κλιματισμού, δημιουργία μικρών εξωστών, αντικατάσταση παραδοσιακών κουφωμάτων με σύγχρονα και προσθήκη κιγκλιδωμάτων.
Η εφαρμογή των στεγάστρων είναι πιο έντονη στο δυτικό τμήμα του οικισμού και αφορά ξύλινες πέργκολες άλλοτε σε συνδυασμό με καραβόπανο και άλλοτε με συνθετικά υλικά. Αντίστοιχα για την σκίαση των υπαίθριων χώρων γίνεται συχνά η χρήση ομπρελών.
Η έντονη τουριστική δραστηριότητα που έχει αναπτυχθεί στην Οία καθιστά αναγκαίο τον εξοπλισμό των ξενοδοχειακών μονάδων με όλες τις απαραίτητες σύγχρονες παροχές ώστε να ανταποκρίνονται στην βιώσιμη ανταγωνιστικότητα. Η προχειρότητα με την οποία έχουν γίνει αυτές οι προσθήκες γίνεται εμφανή με την τοποθέτηση συστημάτων κλιματισμού στις όψεις των κτιρίων και δορυφορικών πιάτων και την δημιουργία μικρών πισινών στις υπαίθριες αυλές για την εκμετάλλευση της απρόσκοπτης θέας.
Η τοποθέτηση πρόσθετων εξωστών, συνήθως κατασκευασμένων από ξύλο, αποσκοπούν επίσης στην άμεση εκτόνωση των χώρων στο εξωτερικό περιβάλλον και την απεριόριστη θέα. Αντίστοιχη είναι και η περίπτωση πρόσθετων κιγκλιδωμάτων στους υπαίθριους χώρους αλλά και σε εξωτερικές κλίμακες.
Η αντικατάσταση των παραδοσιακών ξύλινων κουφωμάτων με σύγχρονα διαφορετικής υλικότητας και υφής αποδίδουν στο σύνολο μία διαφορετική αίσθηση αλλοιώνοντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα. Τα καινούργια κουφώματα μπορεί να είναι αλουμινένια ή ακόμα και πλαστικά με αποτέλεσμα να έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το υφιστάμενο πρότυπο. Τέλος οι παρεμβάσεις αυτές μπορεί εκτός από προσθήκες, αντικαταστάσεις ή εφαρμογή μίας εντελώς διαφορετικής κατασκευαστικής λογικής να αφορούν απλές χρωματικές επεμβάσεις όπου η πιθανή τονική αστοχία επιδρά στην συνολική εντύπωση του οικισμού.