Τοπόσημα

Στη Στεμνίτσα υπάρχουν πολλές Βυζαντινές εκκλησίες που λειτουργούν μέχρι και σήμερα. Η σημαντικότερη είναι η Παναγία η Μπαφέρω του 12ου αιώνα. Η εκκλησία αυτή, χτισμένη στο ύψωμα του “Κάστρου”, με το παράξενο όνομα άγνωστης ετυμολογίας, είναι μια μονόκλιτη βασιλική με ημικυλινδρικό θόλο. Η στοά στη βόρεια πλευρά είναι μεταγενέστερη προσθήκη (1910). Ο γραπτός διάκοσμος σώζεται σχεδόν ολόκληρος. Από τα καλύτερα δείγματα είναι η Πλατυτέρα στη αψίδα του ιερού. Η Παναγία παριστάνεται κατενώπιον και ο Ιησούς σε εγκόλπιο, εικονογραφικός τύπος που έχει την προέλευσή του στην Ανατολή. Εντυπωσιακή επίσης τοιχογραφία είναι η Άκρα Ταπείνωση, στα αριστερά της κόγχης του ιερού, που διατηρείται όμως αποσπασματικά. Στον περίβολο της Παναγίας της Μπαφέρως, που παλιά ήταν το νεκροταφείο του χωριού, στέκεται ακόμη ο ναός του Αγίου Νικολάου, ανακαινισμένος, όπως μας πληροφορεί επιγραφή, τον 16ο αιώνα.

 

Στην κεντρική πλατεία του οικισμού, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται το μεγαλοπρεπές, πολυώροφο καμπαναριό, το οποίο σχεδίασε και κατασκεύασε από λευκή πελεκητή πέτρα ο Τήνιος Θεοτίκος το 1877. Οι καμπάνες είναι έργο ντόπιων καμπανοποιών.

 

Το Ηρώο είναι μνημείο αφιερωμένο στους Αγωνιστές του 1821 και βρίσκεται στην κορυφή του λόφου “Κάστρο”. Από το σημείο αυτό εκπληκτική είναι η θέα προς τον οικισμό και το φαράγγι του Λουσίου.

 

Πρόκειται για ένα ερειπωμένο προεπαναστατικό κτήριο, που βρίσκεται έξω από τον οικισμό, πάνω στην παλιά «εθνική οδό». Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821.

 

Η Στεμνίτσα διαθέτει το Νικολετοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, το οποίο στεγάζεται στο ανακαινισμένο δημοτικό σχολείο και πραγματοποιούνται εκεί, πολιτιστικές εκδηλώσεις καθώς και συνέδρια πανελλήνιας και περιφερειακής εμβέλειας.

 

Το αμφιθέατρο βρίσκεται έξω από τον οικισμό. Η θέση του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προσφέρει μια ολοκληρωμένη θέαση του οικισμού. Λειτούργησε για περιορισμένο χρονικό διάστημα και πλέον είναι εγκαταλελειμμένο.

 

ΔΙΑΒΑΤΙΚΟ (καμάρα)

Είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο του οικισμού και αποτελεί το πέρασμα προς την παλιά «εθνική οδό», που ένωνε τη Στεμνίτσα με τη Τρίπολη.

 

Στη Στεμνίτσα θα συναντήσει κανείς την Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, το διδασκαλείο, την προτομή του Δημάρχου (1909-12) Αναργύρου Δ. Φατούρου και του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ στην κεντρική πλατεία του χωριού, καθώς και αρκετές από τις παλαιότερες, διατηρημένες κρήνες του χωριού.