Λευκοχώρι

Οι Ρεκουνιώτες μαστόροι

Οι κάτοικοι του χωριού άρχισαν να ασκούν το επάγγελμα του χτίστη από τις αρχές του 19ου αιώνα, αφήνοντας την Μπολαριά, την ζητιανιά δηλαδή, που την χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε σαν μέσο βιοπορισμού, προσποιούμενοι πολλές φορές τους ανάπηρους και γυρίζοντας έτσι όλα τα χωριά της Πελοποννήσου.
Την τέχνη, απ' ότι φαίνεται, την έμαθαν από τους λαγκαδινούς μαστόρους, ακολουθώντας τα μπουλούκια τους και δημιουργώντας αργότερα δικά τους. Χρησιμοποιούσαν συνθηματική γλώσσα, τα Μπολιάρικα, που μιλούσαν και οι λαγκαδινοί μαστόροι αν και οι τελευταίοι θεωρούσαν ότι “ευτούνα (τα μαστόρικα δηλαδή) τα βγάλανε οι Ρεκουνιώτες που ήσαντε διακονιαραίοι.” Η επαφή των ρεκουνιωτών με τα λαγκαδινά μπουλούκια εμπλούτισε την γλώσσα και των δύο και έτσι δημιουργήθηκαν τα Μπολιάρικα, η κοινή γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι λαγκαδινοί, οι ρεκουνιώτες και γενικότερα οι γορτύνιοι χτίστες.  
Τη συνθηματική τους αυτή γλώσσα οι Γορτύνιοι την ονόμαζαν Κρεκόνικα, Κρικόνικα ή Κρικονίστικα, οι λαγκαδινοί Μπολιάρικα και ρεκουναίϊκα σε αντίθεση με τους Κλουκινοχωρίτες που μίλαγαν τα Μπαραμπάτικα. Οι ρεκουνιώτες μάστορες το πρώτο τους ταξίδι το έκαναν στις αρχές Μαρτίου, το δεύτερο το Μάϊο και το τρίτο τον Ιούλιο. Φρόντιζαν όμως να επιστρέφουν του Αγίου Δημητρίου, που γιόρταζε ο πολιούχος του χωριού τους.
Γνωστός πρωτομάστορας από το Ρεκούνι είναι ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου, που το 1866 έχτισε μεταξύ των άλλων και το δημοτικό σχολείο του χωριού, όπως φαίνεται από υπογραφή πάνω στην πόρτα του.