Τοιχοποιίες

Οι τοιχοποιίες διακρίνονται σε εξωτερικές και εσωτερικές.

Οι εξωτερικές τοιχοποιίες, οι οποίες έχουν ως υλικό κατασκευής το λίθο, αποτελούν το κύριο κατακόρυφο φέρον στοιχείο. Το πάχος αυτών κυμαίνεται από 0,55 έως 0,80 Μ ανάλογα με το είδος της κατασκευής και τη θέση του φέροντος στοιχείου. Οι κύριες τοιχοποιίες εμφανίζουν μείωση του πάχους τους κατά την μετάβαση από το πρώτο στο επόμενο επίπεδο. Για την ενίσχυση τοποθετούνται οριζόντιες περιμετρικές ξυλοδεσιές, οι οποίες ‘δένουν’ την τοιχοποιία στα επίπεδα έδρασης του πατώματος και της στέγης και εξασφαλίζουν την αντοχή σε δυναμικές και άλλες καταπονήσεις. Για την στερέωση των ξύλινων κασωμάτων των παραθύρων και θυρών στο λίθινο λαξευτό πλαίσιο χρησιμοποιούνται μεταλλικά κλειδιά (τζινέτια).

Εσωτερικά, στα περισσότερα κτίρια που μελετήθηκαν η λιθοδομή επικαλύπτεται με 2εκ. ασβεστοκονίαμα.  Αναφερόμενοι στη διαμόρφωση των ανοιγμάτων, το ανώφλι αποτελεί το πιο κρίσιμο σημείο του ανοίγματος και διαμορφώνεται είτε με λίθινο τόξο είτε με ξύλινο πρέκι είτε με συνδυασμό και των δύο. Παρατηρούνται κάποιες παραλλαγές στον τρόπο ενίσχυσης του τοξωτού φορέα. Έτσι έχουμε μονολιθικά τύμπανα που ακολουθούν το τοξωτό σχήμα, δευτερεύοντα λίθινα ή ξύλινα πρέκια κάτω από το τόξο ή και δευτερεύον τόξο κάτω από το αρχικό. Σε πιο λιτές κατασκευές γίνεται χρήση κατά αποκλειστικότητα ξύλινων πρεκιών μεγάλης διατομής.