Βαθμός Αλλοίωσης

Το αναλλοίωτο του οικισμού έγκειται σε αυτά τα χαρακτηριστικά που συναντώνται συνήθως σε ερείπια ή σε περιπτώσεις που έχει πραγματοποιηθεί επιτυχής  αποκατάσταση, όπου με τη χρήση κατάλληλων υλικών και τεχνικών επιτυγχάνεται η διατήρηση της αρχικής φυσιογνωμίας του κτιρίου.

Ήπια αλλοίωση επιφέρουν πρώτον, οι επεμβάσεις που έχουν χαρακτηριστεί στην προηγούμενη ενότητα ως ήπιες καθώς και περιπτώσεις κτιρίων, τα οποία αν και δε συνάδουν με την παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, έχουν τέτοιο μέγεθος αλλά και ύφος, που δεν προκαλείται σημαντική αλλοίωση σε κλίμακα οικισμού. 

Έντονη αλλοίωση θεωρούμε ότι παρουσιάζουν κτήρια τα οποία,  έχουν ανακαινιστεί με αρχές και υλικά ασύμβατα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, κτήρια ή συγκροτήματα κτηρίων που έχουν αναπτυχθεί προσθετικά και άναρχα, χωρίς καμία αναφορά σε τοπική αρχιτεκτονική τυπολογία και τέλος, νεότερα κτήρια, τα οποία είτε είναι εντελώς ασύνδετα με την τοπική αρχιτεκτονική (π.χ. είναι κτισμένα με οπλισμένο σκυρόδεμα) είτε προσπαθούν-ανεπιτυχώς- να τη μιμηθούν.  

Σε μια συνολική παρατήρηση για τον οικισμό, θεωρούμε ότι αν και διαπιστώνεται σημαντικός  αριθμός «παραφωνιών», ο οικισμός δεν παρουσιάζεται αλλοιωμένος. Αυτό οφείλεται στους εξής παράγοντες

_ Στον οικισμό συναντάται ένας μεγάλος αριθμός ιδιαίτερα αξιόλογων, παραδοσιακών κτισμάτων καθώς και πολυάριθμα, εξίσου αξιόλογα  κτίρια που έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Αν και αυτό αποτελεί ένα δυσάρεστο γεγονός, συμβάλλει εντούτοις στην ύπαρξη αυθεντικών δειγμάτων  παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

_Διατηρείται σε μεγάλο βαθμό ο παραδοσιακός πολεοδομικός  ιστός. Γενικά στο Πήλιο, με τις μεγάλες κλίσεις, τα πλακόστρωτα καλντερίμια, την «αστρέχα» ο πολεοδομικός ιστός αποτελεί στην ουσία τον «συνδετικό ιστό» του οικισμού και είναι άμεσα συνδεδεμένος με την τοπική αρχιτεκτονική. Ως προς τον ιστό, διαπιστώνονται ωστόσο δύο ατοπήματα.

 Ο κεντρικός δρόμος  διαμορφώνεται σε έναν ισχυρό άξονα, ο οποίος διαπερνά τον οικισμό. Η διάνοιξη του συγκεκριμένου άξονα αποτέλεσε μια βίαιη χειρονομία , η οποία όχι μόνο είναι εντελώς ασύμβατη με με τον τοπικό ιστό, αλλά έχει προκαλέσει μια αφύσικη διαίρεση του χωριού σε δύο διακριτές ενότητες εκατέρωθεν του δρόμου.

Τα νεότερα κτίσματα, τα οποία την τελευταία δεκαετία τείνουν να κτίζονται με τη μορφή συγκροτημάτων διατάσσονται με εντελώς διαφορετικά κριτήρια, όπως παραδείγματος χάριν με γνώμονα τη θέα δημιουργώντας εν τέλει πολύ διαφορετικές χωρικές δομές σε πολεοδομικό επίπεδο. Κάποιος, δηλαδή μπορεί σε έναν οποιοδήποτε χάρτη με μία ματιά να διαπιστώσει τη διαταραχή της μορφής του ιστού από τη χωροθέτηση τέτοιων συγκροτημάτων.

_ Το ιδιαίτερα έντονο φυσικό στοιχείο που κυριολεκτικά «πνίγει» τον οικισμό είναι ένα στοιχείο που αφήνει περιθώρια «συγκάλυψης» των παραφωνιών, καθώς αποτελεί από μόνο του ένα έκθεμα.

_Η μικρής κλίμακας τουριστική εκμετάλλευση συμβάλλει σίγουρα στη διατήρηση της φυσιογνωμίας του οικισμού.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι τα νεότερα κτίσματα στην πλεοψηφία τους επιδρούν μάλλον αρνητικά στη συνολική εικόνα του οικισμού. Είτε αφορούν συμβατικές κατασκευές χωρίς καμία πρόθεση ένταξης στον οικισμό είτε καταφεύγουν στην επιφανειακή μόνο μίμηση του παραδοσιακού. Στις περιπτώσεις αυτές, το  δομικό σύστημα, το οποίο με μεγάλη ειλικρίνεια εμφανίζεται στις παραδοσιακές κατασκευές, υποβαθμίζεται σε μία τεχνητή επένδυση που περιβάλλει το κτίριο.