Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

Στην περιοχή μελέτης ίσως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο που συναντήσαμε είναι οι αυλές των σπιτιών που κρύβονται από το δρόμο με ψηλό μαντρότοιχο και ανοίγονται σε αυτόν μέσω αυλόθηρας. Ο υπαίθριος ιδιωτικός χώρος ήταν ζωτικής σημασίας, γιατί εκεί εκτυλισσόταν μεγάλο μέρος της πλουτοπαραγωγικής διαδικασίας, καθώς και εξυπηρετούνταν οι καθημερινές ανάγκες ενός νοικοκυριού. Συνήθως βοηθητικά προσκτίσματα ελεύθερα τοποθετημένα ή προσαρτημένα στο κύριο κτίσμα φιλοξενούν φούρνο, λότζια, πλυσταριό και αποθήκη. Οι αυλόθηρες μεγάλων διαστάσεων (για να μπορεί να περάσει η άμαξα από τους αγρούς) χρονολογούνται βάσει επιγραφών στο διάστημα 1878-1912 και αποτελούνται από μεγαλοπρεπές τόξο -ορισμένες φορές διπλό- και θύρωμα από πελεκητούς τοπικούς λίθους. Σπάνια συναντάται αέτωμα, πιθανόν επιρροή από την Σπετσιώτικη αρχιτεκτονική. Τέλος, λόγω του αναγλύφού, γειτονικές αυλές βρίσκονται συχνά σε μεγάλη υψομετρική διαφορά μεταξύ τους και χωρίζονται με ψηλό αναλημματικό τοίχο, ενώ συνηθίζεται να δημιουργούνται επίπεδα ακόμη και μέσα στην ίδια αυλή εξυπηρετώντας διαφορετικές λειτουργίες.