Το κτίριο πρόκειται για μια αρχικά μονόχωρη και ισόγεια κατασκευή. Όταν η οικογένεια μεγάλωσε το κτίριο απέκτησε δεύτερο όροφο στον οποίο η πρόσβαση γινόταν εσωτερικά με μία σκάλα που έβγαινε σε μια καταπακτή. Στη συνέχεια το κτίσμα αγοράστηκε και από τον ιατρό του χωριού ο οποίος θέλησε να στεγάσει το ιατρείο του και επέκτεινε το κτίριο έως τα όρια της ιδιοκτησίας που ακουμπούσαν το δρόμο. Έτσι προέκυψε ένα περίεργο σχήμα. Αργότερα προστέθηκε ένας ακόμα όροφος και έτσι έχει προκύψει ένα τριώροφο με υπόγειο που στηρίζεται στο κατώτερο επίπεδο σε καμάρες . Επάνω συνεχίζουν οι τοίχοι πετρόχτιστοι (πάχους 60 εκατοστών) και ξύλινα δοκάρια κρατούν τα πατώματα και τα οποία αργότερα ενισχύθηκαν με μεταλλικές διατομές.