Υφιστάμενο Νομοθετικό Πλαίσιο

Το σύγχρονο Γεράκι χωρίζεται σε δύο αρχαιολογικές ζώνες. Ο χωρισμός αυτός προσπαθεί να προφυλάξει το χαρακτήρα του οικισμού και για το λόγο αυτό επιβάλλεται πιο αυστηρός κανονισμός στην Α ζώνη. Σε αυτήν εντάσσεται η περιοχή από την Ακρόπολη έως και τον  ιστό του σύγχρονου χωριού στο ύψος του περιφερειακού δρόμου. Στη Β ζώνη (ημι-αρχαιολογική) ισχύει ένα πιο ελαστικό νομοθετικό πλαίσιο, της οποίας τα όρια εκτείνονται από τον περιφερειακό και έπειτα.

Πιο συγκεκριμένα στην Α αρχαιολογική ζώνη δεν επιτρέπονται οι κατεδαφίσεις, ενώ ενισχύονται οι αποκαταστάσεις. Ακόμα και ολοκαίνουργιες κατασκευές πρέπει να τηρούν  κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις. Τέτοιες είναι η χρήση της τοπικής πέτρας στο σύνολο της εκάστοτε κατασκευής, η κάλυψη με κεραμίδια, κάποιες μέγιστες διαστάσεις ανοιγμάτων και προεξοχών. Στα πλαίσια της διατήρησης του χαρακτήρα του οικισμού η πλατεία λιθοστρώθηκε το 1921-1923 και αποτελεί ένα υπόδειγμα επέμβασης. Αντίθετα η μετατροπή των παραδοσιακών καλντεριμιών σε σύγχρονες οδικές αρτηρίες δεν ακολούθησαν τις επιταγές διατήρησης του χαρακτήρα του οικισμού. Ταυτόχρονα στις γωνίες των οικιμάτων αυτών των αρτηριών έγιναν αποτμήσεις και φαγώματα προκειμένου να διευκολύνεται η κίνηση των τροχοφόρων. Καθώς αυτές οι αποτμήσεις έγιναν χωρίς να δίνεται προσοχή στο κτίρια και τη μορφή τους. Σημαντικό να αναφερθεί ότι στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί νωρίτερα από τον 19^ο αιώνα απαγορεύονται οποιεσδήποτε προσθήκες και διαφοροποιήσεις. Η νομοθεσία που είναι τόσο αυστηρή σε συνδυασμό με την έλλειψη κώδικα αξιών έχει οδηγήσει στην αλλοίωση της συνολικής εικόνας ενός παραδοσιακού οικισμού.