Στον οικισμό των Νιάτων το είδος της θεμελίωσης που αναγνωρίστηκε είναι με λίθους. Το μέγεθος των χρησιμοποιούμενων λίθων είναι μεγαλύτερο από αυτό των λίθων που αποτελούν τη λιθοδομή σε υψηλότερες στάθμες ενώ η κατεργασία τους είναι ελάχιστη. Όπου υπήρχε χώμα γινόταν εκσκαφή και σε αρκετές περιπτώσεις όπου υπήρχε φυσικός βράχος το κτήριο εδράζεται πάνω σε αυτόν. Γίνεται χρήση συνδετικού κονιάματος το οποίο έχει ως συστατικά νερό, χώμα και ασβέστη σε μεγαλύτερη αναλογία από την κονία της ανωλιθοδομής. Προκειμένου η κονία να γίνει υδραυλική χρησιμοποιούνται διάφορες προσμίξεις (στέρνες).
Οι λιθοδομές αποτελούνται από ημιλάξευτους λίθους που συνήθως συνδέονται με παχύ κονίαμα. Η εξωτερική και η εσωτερική παρειά του τοίχου άλλοτε είναι σε επαφή, και άλλοτε μεταξύ τους παρεμβάλλεται γέμισμα από μικρότερους ανεπεξέργαστους λίθους και κονίαμα. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη διαμόρφωση της γωνίας (αγκωνάρι), που γίνεται με προσεκτικά λαξευμένους γωνιόλιθους μεγάλου μεγέθους που τοποθετούνται έτσι ώστε να υπάρχει συμπλοκή.
Τα υπόγεια των κτιρίων είναι συνήθως θολοσκεπή, ενώ σπανιότερα συναντάται θολοδομία και στον όροφο. Το γέμισμα μεταξύ του θόλου και του υπερκείμενου οριζόντιου δαπέδου γίνεται με μικρότερους λίθους και κεραμίδια. Οι θόλοι κατασκευάζονταν με χρήση ξυλότυπου , μέρος του οποίου σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αφαιρείται. Ο θόλος επικαλύπτεται με επίχρισμα.