Συνήθως τα παράθυρα στη στένη όψη είναι δύο ενώ στη μεγάλη όψη μέχρι τέσσερα ανά όροφο. Οι διαστάσεις των παραθύρων αλλάζουν με βάση το πόσο παλιό είναι το κτίριο. Συνήθως όσο πιο παλιό είναι ένα κτίριο τόσο πιο μικρά παράθυρα έχει και δηλώνει τον έντονο φρουρικό του χαρακτήρα. Ενώ όσο νεότερο είναι ένα κτίριο τόσο τα παράθυρα μεγαλώνουν κυρίως καθ΄ ύψος. Στο υπόγειο συνήθως δεν έχουμε παράθυρα αλλά φεγγίτες για να περνάει το φως καθώς εξυπηρετούσε το φωτισμό και εξαερισμό του χώρου λόγω ζώων ή αποθηκευτικών χώρων φύλαξης τροφίμων.
Στα περισσότερα από τα παράθυρα που συναντήσαμε στο ανώφλι δημιουργείται ένα ανακουφιστικό τόξο το οποίο έχει φτιαχτεί από ημιλαξευμένους λίθους ή τούβλα καμιά φορά. Το ύψος του τόξου δεν είναι πάρα πολύ ψηλό και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις είναι και πολύ χαμηλό ενώ το σχήμα του είναι ημικυκλικό Συνήθως πατάει σε κάποιο ξύλινο πλάισιο παραθύρου ή σε κάποια ξυλοδεσιά.Όσο πιο μικρό είναι τόσο πιο πρόσφατο είναι το κτίριο.
Υπάρχει η κεντρική πόρτα του κτιρίου που σε οδηγεί στο κτίριο η οποία συνήθως είναι ξύλινη και με φεγγίτη από πάνω και δεν έχει σύνδεση με το υπόγειο καθώς το υπόγειο έχει δική του ξεχωριστή πόρτα ελάχιστα πιο πλατιά. Οι πόρτες των εσωτερικών δωματίων είναι και αυτές ξύλινες και όχι πάρα πολύ ιδιαίτερα φαρδυές.