Εξέλιξη - Ανάπτυξη

.

Αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν την ύπαρξη οικισμού από την αρχαιότητα. Ο νεότερος πληθυσμός προέκυψε από την μεταβυζαντινή περίοδο.Κατά την τουρκοκρατία, ήταν ένα κεφαλοχώρι της ΒΑ Πίνδου, με αμιγώς ελληνικό πληθυσμό που κατέφευγε στα δασωμένα και απομονωμένα μέρη του Βοΐου για καταφύγιο. Συγκεκριμένα το χωριό το 1788 πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά.Στο βόρειο μέρος του χωριού βρίσκεται το ύψωμα Γκραντίσκα, αλλιώς το όρος Δόντι, που χρησιμοποιήθηκε και ως οχυρό. Είναι σήμα κατατεθέν του Πενταλόφου , καθώς πρόκειται για ένα απόκρημνο βουνό.. Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το Μνημείο της Γυναίκας της Πίνδου, ενώ η εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου αποτελεί το παλιότερο σωζόμενο κτίσμα του χωριού που χτίστηκε το 1742. Ενώ στο κέντρο του χωριού έχουμε τη τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Αθανασίου που χτίστηκε το 1816.  Το 1934 περίπου δημιουργήθηκε η κεντρική πλατεία του χωριού η " Λότζια ". Η πλατεία είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία του χωριού καθώς αποτελεί το κέντρο και μοιράζει το χωριό στα δύο κάθως σε όποιο κομμάτι της επισκεφτείς δηλαδή το κάτω ή το πάνω Μαχαλά περνάς από αυτή.