Εξώστες

ΕΞΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

        Οι εξώστες βρίσκονται συνήθως στις νοτιοανατολικές όψεις των κατοικιών. Πρόκειται για ξύλινες δομές, οι κύριες δοκοί τους δένονται με τις δοκούς των εσωτερικών ξύλινων πατωμάτων και συχνά υποβοηθώνται με διαγώνια ξύλα που στηρίζονται στις ξυλοδεσιές των πέτρινων τοίχων. Σε αυτές ακουμπούν ορθοστάτες που στηρίζουν μικρή στέγη με κερμίδι (παλιά με λιθόπλακα) και το δάπεδο καλύπτεται με σανίδες. Ως επί το πλείστον, βρίσκονται πάνω από την κύρια είσοδο της κατοικίας διαμορφώνοντας ένα στεγασμένο κατώφλι.

         Ο εξώστης αποτελεί ένα στοιχείο βιοκλιματικού σχεδιασμού στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική μαζί με τους ηλιακούς χώρους. Κρεβάτες, σαχνισιά και χαγιάτια ανήκουν στις ελαφριές κατασκευές που θερμαίνονται άμεσα τον χειμώνα και προστατεύουν τους πέτρινους τοίχους το καλοκαίρι. Είτε ανοιχτοί, είτε κλειστοί, οι χώροι αυτοί αξιοποιούνταν για ξεκούραση αλλά και για δουλειές όπως το άπλωμα τραχανά ή νωπών καρπών.