Κάθε σπίτι έχει την αυλή του η οποία συγκροτείται με τα βοηθητικά κτίρια, το μαγειριό, τον φούρνο, την αχυρώνα κλπ. Στην αυλή διαμορφώνονται τα κηπάδια που καλλιεργούνται για οικογενειακή κατανάλωση, όταν οι αγροτικές και γεωργικές δραστηριότητες εγκαταλείπονται. Παρατηρείται ποικιλία στη σύνθεση και διάταξη των υπαίθριων ιδιωτικών χώρων σε σχέση με το κύριο κτίσμα, για αυτό και κρίνεται αναγκαίο να μελετηθούν και να κατηγοριοποιηθούν.
Καθοριστικός παράγοντας διαμόρφωσης τους είναι το όριό τους με τον δρόμο. Από αυτό διαμορφώνεται ο χαρακτήρας της κάθε αυλής ως εσώστρεφης ή εξώστρεφης (δυνατότητες γειτνίασης και συνάθροισης λειτουργιών περισσότερων κατοικιών). Αρχικά οι αυλές είναι πιο εσώστρεφες για λόγους ασφάλειας και προβάλλονται συχνά από μεγάλου ύψους μαντρότοιχο, ο οποίος συνέβαλε και στον τρόπο αντιστήριξης του εδάφους, γεγονός που ταυτοποιείται και με τον χάρτη παλαιότητας. Αργότερα διαμορφώνονται εμπρόσθια του κτιρίου και είναι πιο εξώστρεφες αφού ο φόβος επιδρομής έχει πλέον εκλείψει. Μια δευτερεύουσα κατηγοριοποίηση γίνεται όσον αφορά τον αριθμό των κατοικιών που μοιράζονται την ίδια αυλή (μία ή δύο κατοικίες). Συναντάμε κατοικίες των οποίων η είσοδος βρίσκεται επί του δρόμου και άλλες που η είσοδός τους διαμορφώνεται από δευτερεύον μονοπάτι με αναβαθμούς (πάνω ή κάτω από το επίπεδο του δρόμου).