Διαχείριση Ύδατος (Βρύση)

Η κατασκευή της βρύσης ακολουθεί τα παραδοσιακά πρότυπα αρχιτεκτονικής του οικισμού του Συρράκου, με χαρακτηριστικά που αντικατοπτρίζουν την τεχνική δεξιοτεχνία και τη χρήση των τοπικών υλικών. Το κύριο σώμα της βρύσης αποτελείται από λίθο, ο οποίος έχει δομηθεί με μεγάλη ακρίβεια, διατηρώντας τη στιβαρότητα και τη διαχρονικότητα της πέτρας ως κύριο δομικό υλικό της περιοχής. Η πέτρα χρησιμοποιείται τόσο στη βάση όσο και στον κορμό της βρύσης, δημιουργώντας μια αίσθηση σταθερότητας και εναρμονισμένης ένταξης στο φυσικό περιβάλλον του οικισμού.

Η στέψη της βρύσης συμπληρώνεται από μια ξύλινη διάταξη, η οποία έχει αρμολογηθεί κατάλληλα για να εξασφαλίσει τη δομική αντοχή και την αισθητική ισορροπία με τα υπόλοιπα παραδοσιακά κτίσματα του Συρράκου. Το ξύλο είναι προσεκτικά τοποθετημένο, προσθέτοντας μια οργανική αίσθηση στη συνολική κατασκευή. Πάνω από τη ξύλινη διάταξη φέρεται η στέγη, η οποία περιλαμβάνει σχιστολιθικές πλάκες, ένα υλικό που χρησιμοποιείται στις στέγες της περιοχής λόγω της ανθεκτικότητας του στις καιρικές συνθήκες και της ιδιότητάς του να ενσωματώνεται αρμονικά με το τοπίο.Οι σχιστολιθικές πλάκες τοποθετούνται με κλίση ώστε να διευκολύνουν την απορροή του νερού και να προστατεύουν την κατασκευή από τη φθορά που προκαλεί η βροχή και το χιόνι. Στην κορυφή της στέγης δεσπόζει ένας κατακόρυφος λίθος, ο οποίος χρησιμεύει τόσο ως αισθητικό όσο και λειτουργικό στοιχείο, ενοποιώντας το σύνολο της κατασκευής και προσθέτοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα που συναντάται σε πολλές παραδοσιακές κατασκευές της Ηπείρου.

Στο κέντρο της βρύσης, δεσπόζει μια μαρμάρινη πλάκα με χαραγμένη επιγραφή. Αυτή η λεπτομέρεια προσδίδει στη βρύση τόσο ιστορική όσο και πολιτιστική αξία, αφού οι παραδοσιακές βρύσες αποτελούσαν κεντρικό σημείο των κοινοτήτων, εξυπηρετώντας όχι μόνο την καθημερινή ανάγκη για νερό, αλλά και τη συλλογική μνήμη του χωριού. Η χρήση μαρμάρου υποδηλώνει ότι η βρύση αυτή κατασκευάστηκε με δωρεά ή ως αφιέρωμα, ένα σύνηθες φαινόμενο σε οικισμούς της Ηπείρου, όπου οι ευεργέτες συνέβαλαν στην κατασκευή κοινόχρηστων υποδομών.

Η πηγή νερού στη βρύση είναι ενσωματωμένη μέσα στην πέτρινη κατασκευή.Ο σωλήνας εκροής είναι χτισμένος μέσα στην πέτρα, διασφαλίζοντας ότι η κατασκευή παραμένει ανθεκτική και διαχρονική.Ο συλλέκτης νερού, που έχει μια καμπυλωτή ή σφαιρική διαμόρφωση, προσφέρει λειτουργική και αισθητική αξία. Σε πρακτικό επίπεδο, η καμπυλωτή του μορφή επιτρέπει στο νερό που ρέει από τη βρύση να συγκεντρώνεται στο εσωτερικό του χωρίς απώλειες, κατευθύνοντάς το εύκολα προς τα έξω ή στο έδαφος. Αυτό εξασφαλίζει ότι η βρύση δεν πλημμυρίζει και παραμένει καθαρή από στάσιμα νερά, ενώ διευκολύνει τους χρήστες να συλλέξουν το νερό χωρίς υπερχείλιση.

Από αισθητική άποψη, η σφαιρική διαμόρφωση προσδίδει μια ισορροπία στη συνολική εικόνα της βρύσης. Οι απαλές καμπύλες του συλλέκτη αντισταθμίζουν τις γωνιώδεις και πιο σκληρές γραμμές της πέτρας, δημιουργώντας μια αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών γεωμετρικών μορφών. Επιπλέον, η καμπυλότητα θυμίζει οργανικά σχήματα που συναντάμε στη φύση, δίνοντας στη βρύση έναν πιο φυσικό και ανθρώπινο χαρακτήρα.

Σημαντικό επίσης είναι το πλαίσιο γύρω από τη βρύση. Βρίσκεται σε μια μικρή πλατεία, διαμορφωμένη έτσι ώστε να προσφέρει άνεση στους περαστικούς. Οι επίπεδες πέτρινες επιφάνειες γύρω από τη βρύση πιθανόν χρησίμευαν για την τοποθέτηση δοχείων για τη συλλογή νερού ή για καθιστικά σημεία, επιτρέποντας στους κατοίκους να σταματήσουν, να κοινωνικοποιηθούν ή να ξεκουραστούν. Η βρύση δεν είναι απλώς μια πρακτική υποδομή, αλλά και ένας κοινωνικός κόμβος για τον οικισμό.

Τοποθετημένη στο οδικό δίκτυο του Συρράκου, η βρύση φαίνεται να βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο, κοντά σε μία από τις κύριες διαδρομές του οικισμού, λειτουργώντας ως σημαντικός σταθμός για τους πεζούς. Η παρουσία της σε αυτή την τοποθεσία ενισχύει την αξία της ως κομβικό σημείο, αφού οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του οικισμού θα σταματούσαν εκεί για να ξεδιψάσουν και να συλλέξουν νερό για το σπίτι ή τις ανάγκες τους