Κτίριο που δεν καταστράφηκε κατά την πυρπόληση του οικισμού το 1821 - Τοπόσημα

Το συγκεκριμένο κτίριο κατέχει μία ξεχωριστή θέση στην ιστορία του χωριού των Καλαρρυτών, διότι είναι από τα λίγα που δεν καταστράφηκαν κατά την πυρπόληση του χωριού,το 1821. 

Όσον αφορά τα κύρια χαρακτηριστικά του, η εξωτερική τοιχοποιία του κτιρίου διαμορφώνεται ως τύπος μιας λαξευμένης τοιχοποιίας, με μη ξηρή δόμηση, όπου αξιοποιείται κονίαμα, ώστε να γίνει η τοποθέτηση των λίθων.

Επιπλέον, οι γωνίες της συγκεκριμένης τοιχοποιίας, διαμορφώνονται με την τοποθέτηση ακρογωνιαίων λίθων (αγκωνάρια), ώστε να ενδυναμώνεται η φέρουσα ικανότητα αυτού του ευαίσθητου σημείου της κατασκευής.

Σύγχρονη προσθήκη σε αυτό το τριώροφο κτίριο αποτελεί η στέγη, που πλέον το τελική επιφάνεια καλύπτεται με λαμαρίνες και όχι με σχιστόπλακες, οι οποίες κυριαρχούν στο σύνολο του οικισμού, αναφορικά με τις στέγες του συνόλου του.

Την εξωτερική δωρική μορφή της κατοικίας, συμπληρώνει η ύπαρξη του τοξωτού ανοίγματος στην πρόσοψή της, προσδίδοντάς της ένα χαρακτήρα υπεροχής.