Τα όρια δημόσιου-ιδιωτικού στο Λάχι δεν είναι καθορισμένα. Μονοπάτια που αρχίζουν ώς δημόσια καταλήγουν σε αυλές, με αυλές και μονοπάτια πολλές φορές να γίνονται ένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές για να μεταβεί κανείς από ένα σημείο του χωριού σε άλλο να περνάει από την αυλή κάποιου. Διακριτά όρια εντοπίζονται στις περιπτώσεις όπου οι αυλές είναι πίσω από μαντρότοιχους ,έχουν κάποια περίφραξη ή βρίσκονται πίσω από κάποια καγκελόπορτα.
Στο χωριό συναντάμε διάφορους τύπους αυλών.
Αρχικά έχουμε τις αυλές που προκύπτουν από τον ημιυπαίθριο ή υπαίθριο χώρο εισόδου του σπιτιού (Τύπος 1).
Ακόμη έχουμε τις κρυφές αυλές πίσω από μαντρότοιχους (Τύπος 2).
Παράλληλα ιδιαίτερα στη γειτονιά της Κάτω Ρούγας, συναντάμε διώροφα σπίτια όπου η αυλή βρίσκεται μπροστά στη θολωτή κατασκευή του ισογείου (στο παρελθόν έδεναν τα ζώα κάτω από το θόλο) (Τύπος 3).
Επιπρόσθετα σε άλλα κτίρια, η ιδιωτικότητα προκύπτει από μία μικρή υποβάθμιση της αυλής σε σχέση με το δημόσιο χώρο (Τύπος 4) ή με υπερύψωση του χώρου της αυλής, ώστε να διαφοροποιηθεί η αυλή από τον δρόμο (Τύπος 5).
Ταυτόχρονα υπάρχουν σπίτια χωρίς αυλές (Τύπος 6) ή με τις αυλές τους να είναι το δημόσιο μονοπάτι (Τύπος 7).
Στην γειτονιά της Άνω Ρούγας συναντάμε κοινόχρηστες εσωτερικές αυλές όπου τα σπίτια βρίσκονται περιμετρικά και ο χώρος στο κενό αξιοποιείται από όλους(Τύπος 8), σε αντίθεση με τις περιμετρικές αυλές που συναντάμε στα σπίτια της γειτονιάς του παλιού σχολείου (Τύπος 9).
Τέλος σε πολλά σπίτια η αυλή είναι το δώμα του μονώροφου κομματιού του σπιτιού (Τύπος 10).