Η ορογραφία της Λαυρεωτικής είναι ένα συνεχές κυματιστό ανάγλυφο, σημαντικό κομμάτι του οποίου καλύπτεται με δασικές εκτάσεις. Μπορεί να περιγραφεί ως ένα ξηρό μεσογειακό τοπίο με μικρό αριθμό βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του έτους. Οι συνεχείς εναλλαγές στην κλίση προσφέρουν μεγάλη ποικιλία στον προσανατολισμό του εδάφους και άρα και στον φωτισμό της περιοχής. Το μεγαλύτερο μέρος της, ωστόσο, αντιστοιχεί σε συνθήκες νότιου προσανατολισμού. Επιπλέον, η γεωμορφολογία της περιοχής δημιούργησε τις κατάλληλες προϋποθέσεις και για τη δημιουργία ρεμάτων, τα οποία ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για την ύδρευση όλης της περιοχής.
Ο Δήμος της Κερατέας είναι κτισμένος βορειοανατολικά του Πάνειου Όρους, σε υψόμετρο 200 μέτρων από τη θάλασσα, συνεπώς το έδαφός της χαρακτηρίζεται ως ημιορεινό. Στην περιοχή εντοπίζεται ένα μοναδικό ρέμα, το Ρέμα Κερατέας, που ξεκινάει από το Πάνειο Όρος και καταλήγει στη νοτιοανατολική Αττική, κοντά στο αρχαίο θέατρο Θορικού. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για την τροφοδοσία των πηγαδιών της πόλης και συσχετιζόταν με αρκετά από τα έθιμα της, σήμερα ωστόσο το νερό του χρησιμοποιείται αποκλειστικά για άρδευση.
Όσον αφορά τη βλάστηση, διακρίνονται ευρύτερες αραιοχτισμένες περιοχές όπου αυτή είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικής φύτευσης και διαχείρισης μικρής έκτασης αγροκτημάτων. Η κάλυψη αυτών των περιοχών συνδυάζει αυτόχθονη βλάστηση, κηπευτικά και εισαγόμενα διακοσμητικά φυτά. Τα δύο βασικά είδη φυτικής κάλυψης είναι (α) οι δασικές εκτάσεις, οι οποίες καταλαμβάνουν κυρίως τον ανατολικό ορεινό άξονα, και αποτελούν ενότητες με εναλλαγή από κωνοφόρα δάση και μικτά σύνολα από κωνοφόρα και μακία και (β) οι εκτεταμένες αγροτικές περιοχές, στην πλειοψηφία των οποίων καλλιεργούνται αμπέλια και ελιές.