Το βασικό υλικό δόμησης των τοιχοποιιών είναι η πέτρα. Μία από τις κύριες πέτρες που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές του οικισμού είναι η τοπική πέτρα , γερανιά. Η σύνδεση των λίθων γίνεται με χωματόλασπη , η οποία παρασκευάζεται από άμμο προερχόμενη από την παραλία Τυρού , ενώ το αρμολόγημα γίνεται με ασβεστοκονίαμα με ασβέστη που έχει παραχθεί στα τοπικά ασβεστοκάμινα. Τοπικό χαρακτηριστικό του αρμολογήματος είναι η μέθοδος ‘σαρδέλωμα’ με τις ‘χαράξεις’ που αφήνει στην επιφάνεια των κτιρίων . Πολλές φορές γύρω από τα κουφώματα υπάρχει και επιπλέον επικάλυψη με λουλακί χρώμα , χαρακτηριστικό στοιχείο της τσακώνικης αρχιτεκτονικής. Υπάρχουν ,όμως, και τοιχοποιίες χωρίς επικάλυψη από ασβέστη ,αλλά με εμφανείς λίθους.
Στις γωνίες τοιχοποιιών ,στο άνω και στο κάτω μέρος της κατασκευής καθώς και γύρω από τα κουφώματα είναι τοποθετημένες μεγάλες και κατεργασμένες πέτρες , γνωστές ως αγκωνάρια ,ώστε να συγκρατείται η κατασκευή ενώ τα ‘γεμίσματα’ γίνονται με χρήση μικρών και ακατέργαστων λίθων .Για οικονομία υλικών συχνά χρησιμοποιούνταν λίγοι λίθοι και περισσότερη άμμος. Αρκετές φορές η κατασκευή ενισχύεται από ‘ξυλοδεσιές’ . Τοποθετούνται , δηλαδή στο εσωτερικό του τοίχου ανθεκτικά ξύλα τα οποία έχουν συνδετικό και αντισεισμικό ρόλο.
Ως εσωτερικά χωρίσματα λειτουργούν λεπτοί ξύλινοι τοίχοι με επικάλυψη σοβά.
Μικρός αριθμός κατασκευών είναι αυτές από τούβλο και σκυρόδεμα και πρόκειται είτε για σύγχρονες κατασκευές είτε για προσθήκες στα υπάρχοντα σπίτια. Οι κατασκευές αυτές επικαλύπτονται ορισμένες φορές από σοβά και άλλες από λίθινη επένδυση.