Αυλόπορτες

Η αυλόπορτα είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής του οικισμού, σε συνδυασμό με τους μεγάλους μαντρότοιχους που διαχωρίζουν τις ιδιοκτησίες. Δεν επιτρέπουν αυτόν που στέκετε απέξω να δει πάνω από την μάντρα. Είναι ξεχωριστή κατασκευή με στέγη σαν μικρογραφία της κατοικίας. Δύο πετρόκτιστα τοιχία εκατέρωθεν της πόρτας συγκρατούν μια στέγη που δημιουργεί ένα βαθύ κατώφλι ικανό να προστατεύσει από την μανία του καιρού τον χειμώνα. Ήταν, ψηλή και επιβλητική, πάντα δίφυλλή. Ορισμένες φορές αυτές οι αυλόθυρες συμμετέχουν στην οργάνωση του εσωτερικού της αυλής, δημιουργώντας σε μια περίπτωση που εντοπίσαμε, δύο κήπους δεξιά και αριστερά, με δύο χαμηλές πεζούλες που ξεκινάνε εκατέρωθεν την πόρτας και κάθετα σε αυτήν. Υπάρχει ένας ιδιαίτερα διαδεδομένος τρόπος που άνοιγαν οι μεγάλες αυτές πόρτες, με μάνταλους: Ένα ξύλο με μία εγκοπή, συγκρατεί με το βάρος του την πόρτα κλειστή. Απέξω έχει ένα ξυλαράκι που μέσω μιας τρύπας μπορεί να σηκώσει αυτό το ξύλο.

Παρατηρούμε τρία (3) κύρια είδη, την απλή αυλόπορτα, ξύλινη. Την αυλόπορτα με κάθισμα, η οποία ήταν σε υποχώρηση σε σχέση με τον μαντρότοιχο και δημιουργούνταν  έτσι δύο (2) πεζούλια όπου κάθονταν οι νοικοκυρές και μιλούσαν με το παρακάτω σπίτι. Τέλος υπάρχει μια πιο  «σύγχρονη» εκδοχή/αλλοίωση, η μεταλλική, η οποία δεν έχει σχέση με την παράδοση του οικισμού, είναι ευτελέστερη και πιο εύκολη σαν κατασκευή.